„Wat er die avond is gebeurd, is een grote nachtmerrie. We zijn naar het eiland gekomen voor mijn mans werk, om het eiland veiliger te maken en de grens te bewaken. Maar ze zijn alle grenzen overgegaan in onze woning. Ze zijn letterlijk over lijken gegaan, want ze hebben alle drie gezien dat het schot op mijn man raak was. Ze hebben Toon horen kreunen en vechten voor zijn leven.”

Maar ze zijn volgens haar gewoon doorgegaan met het overhoop halen van het hele huis. „Mijn zoon lag op bed verstijfd van angst. Toch hebben ze het matras opgetild, om te kijken of er iets onder lag.” De inmiddels 12-jarige jongen heeft er volgens Brood nog elke avond last van. „Hij durft niet te slapen, heeft last van nachtmerries. Ik ook.”

Brood voelt dat ze nog steeds aan het vechten is voor haar leven. Ze zat in haar huis op Curaçao op haar knieën te wachten op een tweede schot. Met het eerste schot werd haar man vermoord, maar het tweede schot kwam nooit. „Maar mijn lichaam denkt nog steeds dat er een schot kan komen. Ook in Nederland, waar ik veilig hoor te zijn, denkt mijn lichaam dat nog steeds.”

Tot slot zegt ze: „Deze jongens zijn gewetenloos en het recht zal zegevieren. Met hulp hoop ik dat het goed gaat komen met mijn zoontje en mij.” De twee wonen inmiddels weer in Nederland.

Brood werd in de nacht van 31 mei dit jaar op 49-jarige leeftijd in zijn huis tijdens een overval doodgeschoten. De vier mannen die terechtstaan zijn 20 tot 27 jaar.