Reform UK-leider Nigel Farage liet er geen gras over groeien. Vorige week behaalde hij een stunt door de Engelse vastgoedmiljardair Nick Candy als suikeroom binnen te slepen. Deze week probeerde hij nog een grotere troef binnen te halen. Samen met Candy bezocht hij Musk tijdens een bezoek aan Mar-a-Lago, het pronte landhuis van de komende Amerikaanse president Donald Trump in Florida.

„Een geweldig gesprek”, twitterde Farage na afloop. In een artikel in The Daily Telegraph liet hij weten dat er „natuurlijk over geld is gesproken”, maar dat dit „onderdeel is van de onderhandelingen”. Candy had in een interview met The Sunday Times deze week al laten weten dat er „tal van mogelijkheden” zijn voor Musk om geld te schenken aan een Britse partij.

Dat kan bijvoorbeeld via X, het voormalige Twitter, dat een Britse dochter heeft en eigendom is van Musk. Het persoonlijk doneren van geld door buitenlanders is in het Verenigd Koninkrijk immers verboden. Maar zelfs daar zou een oplossing voor kunnen worden gevonden. De grootmoeder van de in Zuid-Afrika geboren Musk was immers Britse. Als Musk zou willen, is het aanvragen van Brits staatsburgerschap een fluitje van een cent.

Massale Reform

Musk lijkt een grote afkeer te hebben van het „socialistische” beleid van de huidige Labourregering onder leiding van premier Keir Starmer, dat volgens Musk van onbenullige politieke correctheid aan elkaar hangt.

Dat werd deze zomer duidelijk toen Musk actief twitterde toen er in tal van steden rellen plaatsvonden waarbij het immigratiebeleid van de regering, en trouwens ook de vorige conservatieve regering, ter discussie stond. Immigranten zouden veel te coulant worden behandeld. Op zijn eigen sociale medium X muntte hij de term ”Two-tier Keir”, de met ”twee maten” metende regering.

Na afloop van het gesprek met Farage was Musk opnieuw te vinden op X. Daar liet hij weten dat het de „hoogste tijd is voor massale Reform” in het Verenigd Koninkrijk. De glimlach van de vrijwel altijd glunderende Farage was breder dan ooit.

Tegen alle regels

De Britse politiek is in hoge staat van paraatheid. Vakbonden doneren jaarlijks rond 5 miljoen pond (6 miljoen euro) aan Labour en een nazaat van de familie Sainsbury (supermarktketen) liet afgelopen jaar 10 miljoen pond na aan de Conservatieven. Maar een bijdrage in de orden waaraan Musk zou denken is ongekend.

Een vicevoorzitter van de Conservatieven maakte al duidelijk dat hier sprake was van „het kopen van een politieke partij door een buitenlander”. Deze Dominic Johnson, geen familie van voormalig premier Boris, maakte duidelijk dat dit tegen alle regels in zou gaan.

„Hier is sprake van het kopen van een politieke partij door een buitenlander” - Dominic Johnson, vicevoorzitter van de Conservatieven

De Labourregering lijkt hetzelfde te denken. Volgens The Times zint de regering op nieuwe wetten die het voor buitenlandse bedrijven onmogelijk moet maken om astronomische bedragen te doneren aan Britse politieke partijen. De regering verschuilt zich achter een advies van de officiële toezichthouder op het Britse verkiezingsproces. Die heeft eerder dit jaar al laten weten dat bijdragen van buitenlandse bedrijven aan politieke partijen in verhouding dienen te staan tot de winst die deze bedrijven in het Verenigd Koninkrijk maken.