Gabriël zei over hem tegen Zacharias, zijn vader: „Hij zal velen van de kinderen Israëls bekeren tot de Heere, hun God. En hij zal voor Hem heengaan in de geest en kracht van Elia, om de harten der vaderen te bekeren tot de kinderen, om voor de Heere te bereiden een toegerust volk.”

Hoe doet de doper dit? Door op te roepen: „Bekeer u!” En door heen te wijzen naar „het Lam Gods, Dat de zonde der wereld wegneemt”. Ook door te waarschuwen, zoals in de woorden van vers 10: „De bijl ligt al bij de wortel van de bomen…” En door het oordeel aan te kondigen: „Bomen die geen goede vruchten voortbrengen, worden omgehakt.” En door de mensen van toen én van nu angst aan te jagen: „En zij worden in het vuur geworpen.”

Waarom zei Johannes dit allemaal? Niet uit hardheid, maar uit liefde tot de waarheid, uit liefde tot Gods eer, uit liefde tot zielen, die de dag van het gericht tegemoet reisden. Met welk doel schrijft Mattheüs dit allemaal op? Om ons te waarschuwen voor het aanstormende oordeel, dat niet anders kan wezen dan vreselijk.

O, om dit vonnis goed te keuren! Ja, om het met toepassing op onszelf eens te worden met God, Die geestelijke onvruchtbaarheid straft met onuitblusbaar vuur, hellevuur. Dan hebben we veel geleerd. En deze les is onmisbaar. Wie immers het vuuroordeel niet aanvaardt is opstandig tegen deze God, Die onze zonden zó ernstig neemt en zó erg vindt en zó zwaar straft dat er geen andere toekomst te wachten is, zoals Paulus het omschrijft: „Met vlammend vuur wraak doende over degenen die God niet kennen, en over degenen die het Evangelie van onze Heere Jezus Christus niet gehoorzaam zijn; die als straf het eeuwig verderf lijden.”

Bij het zingen: ”God heb ik lief…” gaat het over déze God, Die dit oordeel dreigt en Die dit vonnis voltrekt.

Wat is het doel van de Heilige Geest om dit door Johannes te laten horen en via de evangelist ons bekend te maken? Dat we in het aanbidden van een verdoemend God de lang beloofde Verlosser werkelijk nodig krijgen. Hem op het hoogst leren waarderen, en Hem met heel ons hart en ziel en verstand en kracht gaan eren. En wel als Degene Die in het vuur geworpen wilde worden, hoewel Hij op geen enkele manier vergeleken kan worden met een onvruchtbare boom. Hij heeft daarentegen alle dagen van Zijn leven vruchten gedragen tot eer van Zijn Vader. En toch… Hij droeg de vuurgloed van God, Die een verterend Vuur is en een eeuwige Gloed. Nu mag op deze aarde gezongen worden: „De hitte van Uw gramschap is geblust.”

Alleen bij de aanvaarding van Gods strafgericht over ons onvruchtbare leven kan er oprecht worden uitgezien naar Jezus, Die langs deze weg (bereid door de prediking van Johannes de Doper) voorbijgaat, ja, tot ons komt en tegen ons zegt (net als tegen Zacheüs): „Ik moet heden in uw huis blijven.” En zó, het vonnis aanvaardend, zullen wij de Messias met blijdschap ontvangen.