„Ik voer geen pleidooi voor herinvoering van de biecht in de beslotenheid en donkerheid van het biechthokje”, zei ds. (Pieter) Versloot op het halfjaarlijkse predikantenberaad van de Gereformeerde Bond in de Protestantse Kerk in Nederland. „Maar vraag wel aandacht voor de waarde van het elkaar belijden van zonde en schuld in de band tussen broeders of zusters.”

Het predikantenberaad wordt georganiseerd door het hoofdbestuur van de Gereformeerde Bond, met predikanten en voorgangers uit de provincies Groningen, Friesland en Drenthe. Thema van de bijeenkomst dinsdagmiddag was ”Over de biecht. Een verloren geschenk”.

Ds. Versloot zei het oneens te zijn met de uitspraak „Met de afschaffing van de biecht werd het kind met het badwater weggegooid”. Volgens de predikant van de Martinikerk in Groningen is deze uitdrukking onjuist. Liever wil hij een stelling van zijn leermeester uit Utrecht, prof. C. Graafland, citeren: „In de Reformatie werd de biecht niet afgeschaft, maar een andere plek gegeven.”

Volgens ds. Versloot moet er in elke gereformeerde eredienst een biechtelement zijn in de vorm van een zondebelijdenis. Buiten de eredienst kan de biecht een plaats krijgen in het pastoraat.

Eng

De Groningse predikant ontdekte de waarde van de biecht door twee bijzondere ervaringen in de praktijk. De eerste bijzondere biechtervaring deed hij op in Kazachstan, waar hij namens de GZB was uitgezonden als zendingspredikant en waar hem een lokale kerkelijke baptistengemeente en een biechtvader werd toegewezen. De Groninger predikant bekende dat hij uit zichzelf nooit een biechtvader had gezocht, dat aanvankelijk wel „eng” vond, om vervolgens tot de ontdekking te komen dat het belijden van schuld en zonden bij een broeder waardevol is. „Zo’n schuldbelijdenis, wanneer je je eigen diepste zielroerselen blootlegt tegenover iemand die je vertrouwt, geeft een enorme bevrijding. Vaak ervoer ik direct daarna de nabijheid van de Heere, het leek soms alsof Hij zo naast me stond.”

„Zo’n schuldbelijdenis, wanneer je je eigen diepste zielroerselen blootlegt tegenover iemand die je vertrouwt, geeft een enorme bevrijding” - Ds. P.A. Versloot, predikant Martinikerk Groningen

Ds. Versloot wees ter illustratie op uitspraken van de bekende lutherse theoloog en martelaar Dietrich Bonhoeffer, die zelf niet zonder de biecht tegenover medegelovigen kon. Volgens de predikant geeft Bonhoeffer blijk van diepe inzichten als hij stelt dat de zonde isoleert. Degene die met de zonde alleen wil zijn en zich van de gemeenschap afzondert, zal merken dat de zonde nog krachtiger wordt. Als de zonde daarentegen wordt beleden, geuit bij een medegelovige, dan wordt het isolement en daarmee de beklemming verbroken en volgt een geestelijke opleving.

Luisterplek

Sinds 2016 is ds. Versloot als predikant aan de Martinikerk verbonden. Tegen de Martinikerk, de oudste kerk van de stad Groningen, is een gebouwtje aangebouwd: het „brood- en boterhuisje”. Van daaruit deelde de diaconie vroeger brood en voedsel uit voor de armen. Ds. Versloot besloot dit bijgebouwtje te gebruiken als een luisterplek. Een poster met de tekst ”Waarom zou je ermee rond blijven lopen? Lucht je hart” werd achter het raam geplakt en op de woensdagmiddagen kwamen daar velen bij ds. Versloot die hun hart wilden luchten. Van de bezoekers was zo’n 40 procent kerkelijk en 60 procent niet-kerkelijk. „Er bleek dus grote behoefte aan zo’n soort biecht, ook bij seculiere mensen,” aldus de Martinipastor.