Elke regenbui kan opnieuw voor veel ellende zorgen, waarschuwen de experts. En de herfstregens zijn voorlopig nog niet voorbij, dus het putjesscheppen is een race tegen de klok die bijna bovenaan het lijstje staat van de politieke leiding.

Bijna bovenaan, want op de eerste plaats komt het afschuiven van verantwoordelijkheden. Dat is al bijna drie weken lang de voornaamste bezigheid van Carlos Mazón. De premier van de regio Valencia heeft namelijk een probleem.

Op dinsdag 29 oktober, de dag van de verwoestende overstromingen die aan meer dan 220 mensen het leven kostte –bijna allemaal in de regio Valencia– vond Mazón het niet nodig zich bezig te houden met de ramp die zich aandiende. Toch had het Spaanse meteorologische instituut Aemet die ochtend al om half acht een rood alarm afgegeven voor de zware stortregens die in Valencia werden verwacht. Dat alarm hield een advies in om niet te reizen en afstand te houden van bergstromen. Maar Aemet is slechts een weerdienst. Het is de burgerbescherming die de bevolking moet waarschuwen. En dat is een taak van de regio’s, in dit geval van Mazón.

Om drie uur 's middags werd het regionale crisisoverleg bijeengeroepen. Inmiddels waren er al zware overstromingen gemeld in het kustgebergte. Maar Mazón, die het overleg zou moeten voorzitten, was nergens te bekennen. Pas om 19.00 uur kwam hij opdagen. Hij had een „werklunch” gehad. Een week later lekte uit dat de regiopresident een etentje met een journaliste had gehad in de vipruimte van een luxerestaurant in Valencia, vlak bij het regeringspaleis waar zijn crisiskabinet vergaderde.

Zijn afwezigheid vertraagde het alarm van de burgerbescherming: pas om kwart over acht 's avonds kregen de inwoners van Valencia de sms met de schelle pieptoon en de oproep om binnen te blijven. Een eerdere waarschuwing had de overstroming natuurlijk niet kunnen tegenhouden. Maar mogelijk waren er vele tientallen slachtoffers minder gevallen.

In plaats van af te treden en zijn fout te erkennen, koos Mazón voor de tegenaanval. Gesteund door zijn partij, de conservatieve PP, gaf hij de schuld aan het waterschap van de rivier Júcar en minister Teresa Ribera van Ecologische Transitie, waar dit orgaan onder valt. Het waterschap, dat regenval en waterstanden online publiceert, zou de dag van de ramp driemaal een overstromingsalarm hebben ingetrokken.

Het waterschap reageerde droog: wij kúnnen geen alarm afgeven –dat is een functie van de regionale overheid– en dus ook niet intrekken. Ook de Spaanse premier Pedro Sánchez kreeg ervan langs. De sociaaldemocraat had de noodtoestand moeten afkondigen.

Kortom, iedereen zat fout behalve ik. Voor de Valencianen valt te hopen dat het de komende weken droog blijft.

rd.nl/postuit