Lindner had een brandbrief geschreven over de ernstige toestand waarin de Duitse economie zich bevindt. De Duitse industrie verkeert in zwaar weer. Volkswagen bijvoorbeeld dreigt fabrieken te sluiten, waardoor tienduizenden arbeiders hun werk verliezen. De door Lindner geformuleerde voorstellen waren niet vrijblijvend: het was een eisenpakket.

De SPD en de Groenen konden zich niet vinden in Lindners plan. Woensdagavond vond een overleg tussen de drie partijen plaats om uit de problemen te komen, maar dat is dus niet gelukt. Scholz haalde woensdagavond tegenover de verzamelde pers ongewoon hard uit naar Lindner. Hij zei dat de FDP’er herhaaldelijk zijn vertrouwen heeft geschaad en noemde hem bekrompen en niet bereid tot compromissen. Scholz voerde aan dat het Lindner vooral ging om het overleven van zijn partij en niet om het landsbelang. „Ik kan niet aanzien wat iemand met een dergelijke houding ons land aandoet”, verklaarde Scholz zijn besluit om Lindner te ontslaan.

Lindner zei op een persconferentie dat hij vasthield aan de begrotingsdiscipline, de zogenaamde ”schwarze Null”. In de Duitse grondwet staat dat de regering jaarlijks niet meer dan 0,35 procent van het bruto nationaal product mag bijlenen. Scholz stelde dat de extreme tijden toestaan de begrotingsdiscipline los te laten, maar daar ging Lindner niet in mee.

Vertrouwensvraag

Duitse media veegden donderdag de vloer aan met Scholz. De bondskanselier stond de afgelopen drie jaar als het om oplossingen voor de economische problemen ging dichter bij de FDP dan bij de Groenen. Tot de zomer was ook Scholz voorstander van begrotingsdiscipline. Toen ging het om de vraag hoe een begrotingsgat van bijna 13 miljard moest worden gedicht. Scholz had er vervolgens ineens geen problemen meer mee de staatsschuld te laten oplopen.

De bondskanselier zei dat de regering nog dit jaar wetten aan de Bondsdag wil voorleggen die al zijn voorbereid en die nodig zijn voor de economie en de veiligheid. Na de jaarwisseling zal hij op 15 januari de vertrouwensvraag voorleggen aan het parlement. De verwachting is dat de Bondsdag het vertrouwen in Scholz opzegt. Vervolgens moet Duitsland binnen zestig dagen naar de stembus. Dat zal dan eind maart zijn. Oppositiepartijen zijn het daar niet mee eens en willen al in januari verkiezingen.

AfD

De regering-Scholz is uitermate impopulair bij de burgers. De problemen die zich nu voordoen zijn niet nieuw: de afgelopen drie jaren lagen de regeringspartijen al steeds met elkaar overhoop.

De grote vraag is wat de verkiezingen zullen brengen. De christendemocraten staan er met hun leider Friedrich Merz goed voor in de peilingen. Maar met wie gaat hij regeren? De FDP ligt voor de hand, maar haalt die de kiesdrempel van 5 procent? Of krijgt Duitsland een grote coalitie bestaande uit CDU en SPD? Misschien. Alle partijen zijn bang dat ze zetels zullen verliezen aan de extreemrechtse AfD, wat het vormen van een coalitie zal bemoeilijken.