Ds. Verhoeven: Raakt christelijke gemeente niet gewend aan seksuele zonden?
Raakt de christelijke gemeente niet gewend aan seksuele zonden, vraagt ds. J.A.W. Verhoeven zich af. „Ik vrees dat de gemeente de strijd al half verloren heeft.”
De voorzitter van de Gereformeerde Bond en hervormd predikant te Krimpen aan den IJssel sprak zaterdag tijdens de toerustingsdag van de Hervormde Mannenbond. De bijeenkomst in de goedgevulde dorpskerk te Hoevelaken had als thema: “Tegendraadse levensstijl?!”
Ds. Verhoeven benaderde het onderwerp vanuit de Bergrede. „Daarin legt de Heere Jezus de nadruk op het doen. Je kunt erover praten, zoals wij hier doen, maar wat telt zijn de vruchten. Daaruit blijkt of je een goede boom bent.”
Hij haalde de Duitse predikant Dietrich Bonhoeffer aan die in de tijd van Hitler leefde en over de Bergrede schreef in zijn boek ”Navolging”. Ds. Verhoeven: „Bonhoeffer keerde zich tegen goedkope genade, genade zonder navolging, zonder kruis en zonder Jezus Christus. Bonhoeffer stelde: „De gelovige gehoorzaamt en de gehoorzame gelooft.””
Porno
Ds. Verhoeven noemde twee voorbeelden van terreinen waar een tegendraadse levensstijl nodig is. Als eerste had hij het over huwelijk en seksualiteit. „Ik vrees dat de christelijke gemeente deze strijd al half verloren heeft. Ik heb de indruk dat we niet al te moeilijk doen over samenwonen. Ook echtscheiding kan gebeuren. Raken we er niet aan gewend? Nog ernstiger is de invloed van porno in het leven van de christelijke gemeente. Als wij op dit terrein de geest van de tijd niet weten te weerstaan dan verspelen we het gezag om in Gods Naam iets te zeggen over liefde, seksualiteit en relaties.”
Als tweede punt noemde de predikant de welvaart. „Daarover zegt de Bijbel meer dan over seksualiteit. De Bijbel waarschuwt vaak tegen hebzucht. Het wereldse denken is: we hebben welvaart nodig, die moet op peil blijven, hier bij ons. Als de christelijke gemeente tegendraads wil leven, dan liggen hier veel mogelijkheden. Verzamel geen schatten op de aarde, verzamel schatten in de hemel. Is het waar dat we ons geen zorgen maken voor morgen? Zijn we werkelijk vreemdelingen?”
Zekerheid
Ds. A.Th. van Olst, christelijk gereformeerd predikant en directeur van de Evangelische Hogeschool (EH) in Amersfoort, sprak over tegendraadse levensstijl en de vervolgde kerk. Hij zei dat christenen niet geroepen zijn tot vervolging maar tot navolging. „De zekerheid van het geloof is niet afhankelijk van de mate van vervolging. Maar in het lijden omwille van Christus ligt wel een bevestiging van het geloof.”
„In lijden omwille van Christus ligt een bevestiging van het geloof” - Ds. A.Th. van Olst, directeur EH
De predikant stelde dat de druk vanuit de samenleving toeneemt. „Er zit weerstand in de samenleving. Er is weerstand tegen ethische posities: de waarde van het ongeboren leven, het geschenk van trouw, liefde en seksualiteit binnen het huwelijk, de maatschappelijke druk op screening en de acceptatie van handicaps of het downsyndroom. Het lijkt erop of niet alles meer gezegd mag worden.”
Ds. Van Olst heeft het met belijdeniscatechisanten weleens gehad over een mogelijk vierde belijdenisvraag. „Wat zou je ervan vinden als we zouden vragen: „Bent u bereid om smaad te lijden en vervolging te verdragen om Christus’ wil?” Hun eerste reactie was dat het wel een heftige vraag was. Toen zei er iemand: „Maar als je op die eerste drie vragen ”ja” zegt, dan zeg je het toch eigenlijk ook op die vierde?””
Tegendraads leven in deze tijd betekent voor ds. Van Olst het volgen van de stem van de Goede Herder en een leven in verbondenheid met Hem. „Dan gaan we tegen de stroom in en zijn we tegelijk bewogen met de mensen om ons heen.”
Slachtofferrol
Op een vraag na afloop van de toespraak of vervolging aanstaande is, antwoordde ds. Van Olst: „Ik weet het niet. We moeten niet bezorgd zijn voor de dag van morgen. Vraag alleen wat het betekent om Jezus te volgen. Kruip niet te snel in de slachtofferrol.”
Een aanwezige vroeg aan ds. Verhoeven of zijn blik op de Bijbel anders zou zijn als de Bergrede er niet in stond. Hij zei dat de Bergrede verankerd is in het geheel van de Schrift. „Als het anders zou zijn, zou de Bergrede een vreemde zwerfsteen in de Bijbel zijn.”