Schubert maakte het genre ”twee pianisten achter één piano” populair. Enerzijds schreef hij heel toegankelijk, anderzijds componeerde hij ook veel quatre-mainsmuziek met een behoorlijke diepgang.
Tot de eerste categorie behoort het ”Divertissement à la hongroise”. Een heerlijk onderhoudend stuk, waarvan het laatste deel een ”Hongaarse melodie” is, die hij ook voor piano tweehandig componeerde.
De Fantasie heeft meer diepgang. Alleen de toonsoort al: f-klein wees ook in Schuberts tijd nog op onzegbaar leed en berusting. Maar Schubert zou Schubert niet zijn als toch niet af en toe de zon doorbreekt. Het korte tweede deel heeft iets van de barokke Franse ouverture, maar dan komt het Allegro vivace – hier wel heel snel en levendig gespeeld. Indrukwekkende muziek, indrukwekkend gespeeld.
Tussen beide stukken in staat een werk van Leonid Desyatnikov (1955). Zoiets roept vragen op. Er is vrij veel tekst nodig om duidelijk te maken waarom dit ”Trompe-l’œil” wel past. Maar juist daardoor heb je de neiging te zoeken naar de citaatjes uit Schuberts Fantasie, terwijl je dan kan ontgaan dat het een heel goed stuk muziek is.
Pavel Kolesnikov en Samson Tsoy zijn prima tegen de technische en muzikale eisen van deze werken opgewassen. De ”Trompe-l’œil” is nooit eerder opgenomen, dus als je accepteert dat werken van zo’n verschillend karakter op één cd staan: bestellen!
Franz Schubert – Leonid Desyatnikov, Pavel Kolesnikov en Samson Tsoy; Harmonia Mundi (HMM902716); € 25,49; bestellen: www.harmoniamundi.com
