Technologie heeft ons in staat gesteld om alle delen van de wereld met elkaar te verbinden. De wereld is daarmee een grote marktplaats geworden. Lieten eerst alleen bedrijven hun producten in China produceren, nu kan iedereen zelf rechtstreeks producten in China bestellen tegen een fractie van de bij ons gangbare prijs. Van speelgoed tot complete bouwpakketten voor tiny houses.

Nu zitten daar dus slimme (of beter misschien: gehaaide) jongens en meiden tussen, die een Nederlandse webshop opzetten en via die webshop diezelfde Chinese producten verkopen. Vaak vanaf de keukentafel en zonder dat ze die producten zelf ooit gezien hebben. Op deze websites staan vaak producten die ook door AliExpress en Temu worden aangeboden – maar bij die grote bedrijven zijn ze vele malen goedkoper. Om de authenticiteit van de webshop en het vertrouwen bij de consument te vergroten, worden er positieve reviews geplaatst of gekocht, zodat de echte, minder positieve reviews niet opvallen. Er worden misleidende teksten bijgevoegd en op de site staat een team met mensen dat niet bestaat. En als je kijkt op welk adres het bedrijf gevestigd is, kom je vaak uit bij een bovenwoning of een magazijn van een importeur. Het enige doel is snel rijk worden.

En dan komen we nu bij het punt waarover ik mij het meeste opwind. Dat iemand 15 euro voor een wc-borstel betaalt, terwijl exact hetzelfde exemplaar voor 50 cent op AliExpress staat, vind ik prima – daar hoor je mij niet over klagen. Maar wanneer het over gezondheidsproducten of kinderspeelgoed gaat, is de maat snel vol. Claimen dat het gezondheidsproduct op een eenvoudige manier de kwaal verhelpt, inclusief een onderzoek door een arts die niet bestaat, is spelen met het vertrouwen en de gezondheid van mensen. Het is bewuste misleiding voor eigen financieel gewin. Speelgoed voldoet niet altijd aan de Europese eisen en bevat dan schadelijke stoffen. Daarbij is er sprake van oneerlijke concurrentie. Weliswaar met bedrijven die hun producten ook in China produceren, maar die wel een eigen winkel, voorraad en personeel hebben en economisch risico lopen. Er is dus een aantal redenen waarom ik vind dat dropshipping ethisch onverantwoord is.

Aan de andere kant moeten we ook naar onszelf als consument kijken. Willen we niet iets te vaak voor een dubbeltje op de eerste rang zitten? Het is natuurlijk wel erg verleidelijk om iets te kopen via AliExpress of Temu, want dan kost het bijna niets. Moeten we echter niet meer nadenken over de kwaliteit en duurzaamheid van de producten die we kopen?

Maar dan kom ik toch weer bij de dropshipper terug, want bij dropshipping wordt ook daarop ingespeeld. Speelgoed wordt als kwalitatief, duurzaam en verantwoord materiaal aangeboden voor een relatief hoge prijs, terwijl het een goedkoop plastic product uit China is. Misleiding ten top en dat moet echt aan banden gelegd worden.

Ook de Consumentenbond geeft aan dat er veel fout gaat bij dropshippers. De bond heeft daarvan melding gemaakt bij de Autoriteit Consument & Markt. Zo houdt 66 procent van de honderd onderzochte webshops zich niet aan de wettelijke regels en gaf 88 procent van ruim 2500 panelleden aan dat ze achteraf gezien liever niet bij een dropshipper hadden besteld. Dit vanwege de tegenvallende kwaliteit, de onzekere en lange levertijden, het alleen naar het buitenland kunnen retourneren en de bijkomende hoge retourkosten, de slechte bereikbaarheid van de webshop en het niet altijd terugbetaald krijgen bij retourzendingen. Het lastige is alleen dat deze dingen voor een consument moeilijk te herkennen zijn.

De auteur is medeoprichter van stichting Techthics, een platform dat nadenkt over de impact van nieuwe technologie op ethiek en christelijke religie.