De christelijke gereformeerde kerk (cgk) in Nunspeet –te onderscheiden van de cgk Nunspeet-Ichthus– heeft twee kerkgebouwen. De Oenenburgkerk is het bekendste, omdat daar doorgaans de synode van het kerkverband wordt gehouden. De Dorpskerk is het mooiste. Dat vindt in ieder geval het kostersechtpaar Aart en Wijmie Juffer, dat het gebouw met gepaste trots laat zien.

Het in Elspeet woonachtige stel heeft een goede verstandhouding met kostersechtpaar Wijnne van de Oenenburgkerk. „We doen meerdere dingen samen, zoals de voorbereidingen voor het Heilig Avondmaal, de vrijwilligersavonden en begrafenissen. Tijdens de synode worden verschillende bijeenkomsten naar de Dorpskerk verplaatst”, zegt Aart.

Hij was al jaren hulpkoster voordat hij koster werd. „Het was al lange tijd ons verlangen om koster te worden. We willen dienstbaar zijn in het huis van God, maar het past niet bij ons om op de voorgrond te treden. Toen er in 2020 een vacature kwam, zijn we tot onze grote vreugde allebei voor tien uur in de week benoemd.”

Nieuws in beeld

Koster Aart Juffer. beeld Niek Stam

Psalmbriefje voor de koster. beeld Niek Stam

De christelijke gereformeerde Dorpskerk in Nunspeet. beeld Niek Stam

beeld Niek Stam

Het echtpaar is bijna altijd samen aan het werk. Wijmie: „We hebben ieder onze taken. Alleen werken zou ik niet zo leuk vinden. We kijken niet zo naar het aantal uren dat we maken. Soms blijven we gewoon even praten.”

De eredienst op zondag staat voor hen bovenaan. Wijmie: „We zijn dan een uur voor de aanvangstijd van de dienst aanwezig en doen de vaste karweitjes, zoals het glaasje water op de preekstoel brengen en de microfoon controleren.”

Vanaf een halfuur voor de dienst ontvangen ze de kerkenraadsleden en de dienstdoende predikant met een kop koffie. Aart: „Dan staan er hier in de hal genoeg stoelen om het tafeltje heen en worden ze allemaal welkom geheten.”

Nadat de kerkenraad naar de consistorie gegaan is, verwelkomt Aart de kerkgangers bij de hoofdingang. „Ik ken de mensen, groet iedereen en maak soms een praatje. Ik vind het belangrijk om op de hoogte te zijn van hun persoonlijke omstandigheden.” Wijmie: „Ik blijf in de hal, waar de ouders hun kinderen brengen voor de opvang.” Na afloop zorgen ze ervoor dat alles weer in orde is voor de volgende dienst en wordt de kerkzaal goed geventileerd.

Vrijheid

Doordeweeks zijn ze ook meestal samen aanwezig om mensen te verwelkomen, of het nu gaat om kerkenraadsvergaderingen, bijeenkomsten van de mannen- of vrouwenvereniging of de catechese. „Ze krijgen koffie van ons, ook de oudere catechisanten.”

Aart is blij met de vrijheid die hij van zijn baas krijgt. Hij is tegelzetter en kan op elk gewenst moment, bijvoorbeeld voor een begrafenis, naar de kerk gaan. Wijmie is blij met de buurvrouw die ze gerust kan bellen als ze wat vergeten is.

De meest bijzondere gebeurtenis die Aart zich herinnert, was toen er tijdens een dienst een vogel op een orgelpijp ging zitten. „Toen het orgel begon te spelen, schrok de vogel en viel het dier erin. Na de dienst heb ik de vogel losgelaten. Hij vloog direct weg. Nee, het was geen mus of zwaluw.”

Het belangrijkste van het werk ligt voor hen beiden in het godsdienstige. Aart: „We vinden het een voorrecht om bezig te mogen zijn in de dienst aan God. De Woordverkondiging is absoluut het belangrijkste voor ons.”

> rd.nl/dekoster