Razendsnel greep het vuur om zich heen. Carla Bakker, hulpverlener in Athene, maakte deze week van dichtbij het verwoestende effect van een bosbrand mee. „Vanaf ons dakterras zagen we wolken vol vuur. Toen zijn we gevlucht.” Inmiddels dooft de brandweer de laatste vuren.
Toen in mei het bosbrandseizoen van start ging, koppelde ze uit voorzorg het elektrische hek van het stroom af. „Anders kun je niet vluchten als de stroom uitvalt.” Carla Bakker, werkzaam bij hulporganisatie Christian Refugee Relief (CRR), weet na een jaar Griekenland inmiddels hoe de hazen lopen. Afgelopen week kwam de bosbrand echter wel heel dichtbij.
Zondag krijgt Bakker twaalf alerts op haar telefoon binnen. „Bosbrand in jouw gebied. Wees alert.” Bakker doet wat ze moet doen: ze vult een vluchtkoffer, tankt haar auto vol en zet hem zo neer dat ze snel weg kan rijden. Ten noorden van de Griekse hoofdstad is die zondagmiddag een brand uitgebroken die zich door de harde wind en vonkenregens in razend tempo verspreidt. Mede door de onherbergzaamheid van het gebied is de brand moeilijk te blussen.
Al snel ontstaat er een vuurfront van 10 kilometer lang. „Het ging echt ongekend snel”, zegt Bakker. Dat blijkt ook wel uit het feit dat de Griekse overheid de hulp inroept van andere EU-landen om te helpen met blussen. Binnen 24 uur heeft het vuur de buitenwijken van Athene bereikt. Een orkest van sirenes galmt door de stad. Vlammen van 25 meter hoogte vernietigen alles wat ze tegenkomen. Het vuur nadert het centrum tot 15 kilometer.
Daklozen
Ook het vrijwilligershuis van CRR, in een voorstad ten oosten van Athene, loopt gevaar. Medewerkers zien zondagavond vanaf het dakterras hoe wolken vol vuur het guesthouse naderen. „Het kwam echt dichtbij.” Ademhalen gaat moeilijk door de vele rook. Maandagochtend krijgt de groep de opdracht van de brandweer om het vrijwilligershuis te verlaten. „Gelukkig hadden we net vorige week een tweede gastenhuis geopend ten zuidoosten van de stad. Door de groei van ons team waren we al tijden op zoek naar een extra verblijf. We zijn dankbaar dat het precies zo samenviel.”
„Woensdag hebben we stevige schoenen en eten en drinken uitgedeeld aan brandweerlieden” - Carla Bakker, hulpverlener CRR
Het vrijwilligershuis blijft gespaard. Het vuur gaat om de berg heen. „Vuur kiest de weg van de minste weerstand. Dat is onze redding geweest.” Bakker en haar collega’s gaan ondertussen gewoon door met hun werk. Ze voorzien daklozen en vluchtelingen van eten, kleding en hygiëneartikelen. „De mensen die op straat leven krijgen veel rook binnen. Zij hebben niet de mogelijkheid om in huis te zitten met de ramen dicht.”
Ook ondersteunt het team de brandweer waar het kan. „Woensdag hebben we stevige schoenen en eten en drinken uitgedeeld aan de hulpverleners die aan het blussen waren.”
De vrijwilligers zien van dichtbij welke schade het vuur heeft aangericht. „Verschrikkelijk om te zien hoeveel natuur en huizen er verloren zijn gegaan.” Bakker vraagt vanuit Nederland om gebed. „De impact van de branden is groot op mens en natuur. Het is goed om daarbij stil te staan.”
Inmiddels is de brandweer bezig om de laatste vuren te doven. Een gebied van zo’n 10.000 hectare is verwoest. Toch blijft waakzaamheid geboden. Harde wind kan het vuur zo weer doen oplaaien.
Nu het ergste gevaar geweken is, moet er opgeruimd en schoongemaakt worden, zegt Bakker. „Maandagavond is een groep van tien kerkelijke vrijwilligers aangekomen. Het was nog even de vraag of ze wel konden komen. Nu komen ze juist erg goed van pas.”
Grieken slaan op de vlucht voor de naderende bosbrand. beeld AFP 
Wolken vol vuur. beeld AFP 
De brandweer bestrijdt het vuur. beeld AFP 
Een brandweerhelikopter dropt water. beeld EPA 
Twee vrouwen omhelzen elkaar nadat ze gered zijn tijdens een bosbrand ten noorden van Athene. beeld AFP
Vrijwilligers van de brandweer in actie. beeld AFP 
Huizen vliegen in brand. beeld AFP 
De verwoesting die het vuur heeft aangericht. Zo’n 10.000 hectare is verloren gegaan . beeld AFP
