Sinds de aanslag op Deif is al een maand verstreken. Shukr en Haniyeh vonden zo’n twee weken terug de dood.

Even voor de helderheid: er klinken nog steeds dagelijks raketalarmen in Israël. Qua hoeveelheid en intensiteit overtreft het de situatie van voor de dood van de drie hoge heren niet. Het neemt eerder iets af.

In afwachting van een grote vergeldingsactie gingen de Israëli’s met het binnensijpelen van de nieuwsflarden direct de schuilkelders in om te controleren of alles op orde was. Watertonnen werden gepoetst en met vers water gevuld, voedselvoorraden werden aangevuld en matrassen met frisse hoezen bekleed. In Afik legden we zelfs wifi aan in de publieke schuilkelders. Daarna begon het lange wachten. Omdat wachten echt vervelend is, gebruiken de Israëliërs humor als strategie om met de situatie om te gaan.

Viraal

Begin augustus twitterde Hezbollahkopstuk Hassan Nasrallah in het Hebreeuws over een op handen zijnde vergeldingsactie: „Misschien vannacht, misschien morgen, misschien over een week.” Honderden Israëliërs reageerden op ludieke wijze: „Ik als ik een dieet begin”, „Als je je raketten met Israël Post verstuurt”, „Nasrallah als hij voor zijn eindexamen moet leren” of „Als ik mijn man vraag een klusje te doen”.

Toen Iraanse media op 3 augustus de voormalige ayatollah Ruhollah Khomeini citeerden –„In de komende uren zal de wereld getuige zijn van buitengewone taferelen en zeer belangrijke ontwikkelingen”– en een aantal dagen verstreek zonder dat er iets noemenswaardigs gebeurde, ging het op internet weer los. „Gaat hij een nieuw kledingmerk lanceren?” schreef een Israëli op het onlineberichtenplatform X. „Heeft hij een haiku geschreven?” opperde een ander. „Khomeini is officieel een Nigeriaan! De resultaten van zijn DNA-test zijn binnen!” schreef weer iemand anders.

Niet alleen in Israël probeert men de scherpe kantjes van het dreigende gevaar af te lachen. Een WhatsAppbericht ging onlangs viraal in Arabischsprekende landen waarin de ”As van Verzet” wordt uitgebeeld, terwijl de bondgenoten op hun eigen handen zitten. „Zul je voor altijd van me houden?” luidt het bijschrift. „Voor altijd! Totdat het heelal verdwijnt, de sterren verbranden en Iran zijn vergeldingsactie begint.”

De hele regio heeft de voorraden aangevuld en wacht. Mocht het tot een vergeldingsactie komen, dan liever zo snel mogelijk, is de consensus. Hopelijk wachten we op niets.

Onze correspondente in Israël, Jeannette Gabay-Schoonderwoerd, houdt een dagboek bij vanuit haar woonplaats Afik, in het noorden van Israël. Deel 73.