In 2014 werd Lilian Janse als eerste vrouw raadslid voor haar partij, de SGP. Een storm van media-aandacht volgde. Toch bleef ze zichzelf. „Ik ben gewoon Lil en zo wil ik ook blijven.”
Op bijeenkomsten van de Zeeuwse SGP-fracties is ze de enige aanwezige vrouw. Dat heeft effect, merkt Lilian Janse (51), sinds 2014 gemeenteraadslid in Vlissingen. „Een kip tussen alle haantjes, dat verandert veel”, lacht ze. „Al die mannen overbluffen elkaar snel. Met een vrouw erbij worden ze bescheidener.”
Janses kandidaatstelling als eerste vrouwelijke SGP-politica ging in 2013 allesbehalve onopgemerkt voorbij. „Elke dag stond hier in de woonkamer wel een cameraploeg”, vertelt ze in het rijtjeshuis in Vlissingen waar ze nog steeds woont. Ze is –op teenslippers– met een kop koffie neergestreken in haar eigen stoel. „Dat praat het fijnst.”
Haar kinderen –destijds 16, 15 en 11 jaar oud– waren de enorme hoeveelheid media-aandacht snel zat. „Toen heb ik toch wel wat grenzen aangegeven. Interviews deed ik alleen nog als mijn man en kinderen weg waren, of op een plek buitenshuis. Dan had mijn gezin even rust.”
Nog steeds kan Janse geen boodschap doen zonder begroet of aangesproken te worden. „Ik ben een BV’er, een bekende Vlissingse, geworden.” Erg vindt ze dat niet: „Het is mijn werk, hè. Ik vind dat je als raadslid aanspreekbaar moet zijn voor mensen.”
Barricades
Janse erfde haar liefde voor politiek van haar vader, die zelf ook jarenlang raadslid was. „Het leek me altijd al geweldig om politiek actief te zijn, maar dan wel voor de SGP. Ik wil politiek bedrijven met een geopende Bijbel. Ik ben niet de barricades op gegaan om dat voor elkaar te krijgen, zo ben ik niet. Maar ik heb wel altijd gehoopt dat de mogelijkheid zich nog eens zou voordoen.”
Dat moment kwam in 2013. Janse hoorde van haar vader dat de SGP niet mee kon doen aan de gemeenteraadsverkiezingen in Vlissingen; de beschikbare mannen hadden alle zes nee gezegd tegen het lijsttrekkerschap. „Toen zei ik: Dan doe ik het toch?”
Janse kreeg veel positieve, maar ook negatieve reacties op haar kandidaatstelling. „Alles wat nieuw is, is even wennen”, merkt ze daarover nuchter op. Inmiddels zijn de SGP-mannen aan haar vrouwelijke aanwezigheid gewend. „Ik ben volledig geaccepteerd daar.”
Toch zijn de beginselen van de partij niet gewijzigd waar het gaat om vrouw en politiek. „Ja, dat schuurt. Maar ik denk dat ze het voorlopig niet gaan veranderen. Om onrust in de partij te voorkomen.” Voor Janse zelf is het echter helder: „Het is een Bijbelse opdracht om je talenten niet te begraven. Jezus maakte daarin geen onderscheid tussen man en vrouw.”
Niet veranderd
Heeft haar werk en alle media-aandacht eromheen Janse veranderd? „Nee”, reageert haar man Ko, die ook bij het gesprek is aangeschoven, stellig. „Je bent hetzelfde gebleven.” Janse: „Ik ben gewoon Lil en zo wil ik ook blijven.”
„Ik ben minder hoogmoedig geworden, wat we als refo’s weleens kunnen zijn” - Lilian Janse, SGP-raadslid in Vlissingen
Haar werk leerde haar wel een belangrijke les. „Door samen te werken met mensen uit allerlei hoeken van de samenleving, heb ik een bredere kijk gekregen. Ik ben minder hoogmoedig geworden, wat we als refo’s weleens kunnen zijn. Zo van: we zijn niet beter maar we weten beter. Ik heb echt geleerd niet af te gaan op iemands uiterlijk, maar altijd serieus in gesprek te gaan. Als iemand met brede schouders en onder de tatoeages naar me toe komt, werk ik daar net zo hard voor. Ik ben niet alleen voor de eigen achterban.”
Hoe ziet ze de toekomst voor zich? „Politiek stilzitten” wil Janse nog lang niet. Daarvoor vindt ze haar werk te leuk. Een toetreden tot de landelijke politiek sluit ze niet uit. „Ik heb groen licht van mijn man”, lacht ze. „Aan mijn liefde voor de politiek zal het niet liggen.”
