„Lekker zijn ze, hè?” vroeg de vrouw achter de toonbank me, toen ik de zoveelste koolrabi kwam halen. Gelukkig hebben veel groentewinkels de lichtgroene knol in het assortiment, en sommige supermarkten ook. Ze verkocht best regelmatig koolrabi –wat ik al dacht toen ik een krat vol zag staan– maar altijd nog minder dan de groente verdiende, vond ze.

Eigenlijk is koolrabi geen knol, maar een verdikte stengel. Soms zitten de dunnere stengels en het blad er nog aan vast. Soms zijn ze eraf gesneden. De groentewinkeldame kookte de groente altijd, vertelde ze. Ik ben van huis uit gewend stukjes koolrabi zo weg te eten, zoals je ook komkommer als tussendoortje eet. Dat deden we trouwens ook met rettich of rammenas, die een veel pittiger smaak hebben dan de wat zoete koolrabi, waarvan de smaak doet denken aan rauwe broccolistronkjes, maar dan sappiger. Zeker als de koolrabi klein is –grotere exemplaren kunnen vezeliger zijn.

Ik zet deze halfvergeten groente graag in het zonnetje. Wat mij betreft: schillen, in reepjes snijden en eten. Liever eerst proberen in een gerechtje? Ga dan bijvoorbeeld voor deze rauwkost.

Nieuws in beeld

beeld iStock

beeld iStock

beeld iStock

beeld iStock

beeld RD

beeld RD