Nadat de Senaat dinsdag de wet had goedgekeurd en de koning woensdag zijn handtekening eronder had gezet, kon staatssecretaris Vijlbrief van Mijnbouw vrijdag naar het Groningse dorp Kolham reizen om daar de wet te tekenen. Een symbolische daad die echter wel het ingrijpende karakter van dit besluit onderstreept. Voor de Groningers reden om de vlag uit te hangen.

De geschiedenis van de winning van aardgas ontwikkelde zich van luid gejuich naar bijna eindeloos geklaag. Toen in 1959 bij Kolham het eerste aardgas was gevonden, ontstond al snel de gedachte een goudmijn te hebben aangeboord. Heel Nederland ging aan het aardgas; een compleet nieuw aangelegd buizenstelsel zorgde voor transport naar de verste uithoeken van ons land en daarbuiten. De economie voer er wel bij. Volgens berekeningen heeft de aardgaswinning in Groningen tussen 1963 en 2020 bijna 430 miljard euro opgeleverd. Daarvan vloeide zo’n 360 miljard euro richting de overheid.

Te weinig leefde echter het besef dat alles zijn prijs heeft. Algemeen was het idee dat het gas gewonnen kon worden, zonder dat dit gevolgen zou hebben voor de omgeving. In de loop van de jaren kwamen er steeds meer signalen dat het oppompen van gas de aardbodem in beweging brengt, de bodem verzakte en gebouwen schade leden.

Wie terugkijkt, moet zich hogelijk verbazen over de trage reactie van de overheid en het betrokken bedrijfsleven op signalen dat er iets grondig fout ging. Aanvankelijk werden klachten weggewuifd, later probeerden zowel de regering als exploitant Nederlandse Aardolie Maatschappij weg te duiken voor de verantwoordelijkheid. Terwijl iedereen met zijn boerenverstand kon zien en zeggen dat de winning de oorzaak was van veel ellende, talmden betrokken instanties om ruimhartig de schade te herstellen. Intussen waren de Groningers de dupe. Kort gezegd: een schandelijke gang van zaken. Eindelijk, eindelijk viel deze week definitief het ingrijpende besluit om het Groninger gasveld te sluiten. Tot vreugde van de bevolking in het geplaagde gebied.

Wie echter denkt dat daarmee het leed is geleden, heeft het goed mis. Behalve dat de sluiting nog veel tijd zal vergen, is de schade nog lang niet hersteld. Nu het gasveld voorgoed dicht gaat, dreigt de schadeproblematiek van de maatschappelijke agenda te verdwijnen. Dat zou de vlek in de geschiedenis van de Groninger gaswinning nog groter maken dan die al is. Het is een nationale verantwoordelijkheid om de schade te herstellen en de Groningers ruimhartig te compenseren voor alle ellende. Het gasveld is dicht, het gasdossier nog lang niet.