Op Goede Vrijdag kwam de Protestantse Kerk in Nederland (PKN) met een standpunt over de oorlog die Hamas tegen Israël is begonnen. De PKN zegt „veel uiteenlopende vragen en oproepen om partij te kiezen” te hebben ontvangen. Maar „voor de Protestantse Kerk is helder dat het nooit een kwestie van ’’kiezen tussen partijen’’ kan zijn”. Onder een aantal meningen van de PKN valt te lezen dat zij zich distantieert van „steun aan kolonisten en geweld door hen op de Westbank. De Israëlische nederzettingen zijn illegaal”, aldus de PKN.

Alle volkeren tot zegen

Het is verbijsterend dat de PKN niet kiest voor Israël. Wanneer Israël, de enige democratie en rechtsstaat in het Midden-Oosten, van alle kanten wordt aangevallen, strijdt voor zijn voortbestaan en zich verdedigt tegen een terroristische organisatie die Israël van de kaart wil vegen (”from the river to the sea”), kiest de PKN een middenpositie. De kerk zegt onopgeefbaar verbonden te zijn met het volk Israël, maar wil geen steun voor Israël uitspreken nu het volk van Gods verbond na alle vervolging sinds Haman opnieuw wordt aangevallen, nu door Hamas. Met deze stellingname is weinig meer te herkennen van de verbondenheid die de PKN en haar voorgangers in het verleden met Israël hadden. De PKN is niet de trouwe bondgenoot, de vriend waarop Israël kan rekenen. Daarmee laat de kerk ook honderdduizenden leden en honderden voorgangers binnen de PKN, met liefde voor het volk dat God Zijn oogappel heeft genoemd, in de kou staan.

Psalm 83 zegt: „Wees niet stil, o God! Want zie, Uw vijanden tieren, wie U haten, steken hun hoofd omhoog. Zij beramen listig een heimelijke aanslag tegen Uw volk.” Maar de PKN zegt: wij kiezen geen partij.

Overigens: een heldere keuze voor Israël en voor de weg die God met Israël gaat, is nooit een keuze tegen Palestijnen. Gods heilsplan met Israël is tot zegen van alle volkeren van de aardbodem. Daarbij is het uiteraard goed als de kerk aandacht heeft voor allen die slachtoffer zijn in deze oorlog. Telkens als een mens onschuldig sterft, is dat hartverscheurend en onverteerbaar.

Eenzijdige uitleg

Stap voor stap verwijdert de PKN zich van Israël en kiest zij steeds meer partij voor de Palestijnen. De kerk stelt zich op het standpunt dat „het internationaal recht” richtinggevend moest zijn voor een oplossing van het conflict tussen Israël en de Palestijnen. „Godsdienstige claims” wijst de PKN af. De kerk wil dus wel meepraten, maar daarbij mogen de Bijbelse beloften en profetieën niet gehoord worden. De PKN kiest ondertussen voor een eenzijdige uitleg van het internationaal recht en past dat toe op de voor Israël meest ongunstige wijze.

De PKN spreekt over „kolonisten” en „nederzettingen” op de Westoever die „illegaal” zijn. Dat roept vragen op. Mogen er van de PKN geen Joden meer wonen in Judea en Samaria? Zijn zij daar „kolonisten”? Ook Oost-Jeruzalem behoort tot de Westelijke Jordaanoever, waar sinds 1967 weer Joden wonen. Is de aanwezigheid van Joden in het Bijbelse hart van Jeruzalem ook illegaal? Is de Joodse bebouwing rond de Klaagmuur dan ook een „illegale nederzetting”?

Verwijten

Uitgerekend op Goede Vrijdag laat de PKN een bericht uitgaan dat onmogelijk als een hart onder de riem voor het Joodse volk kan worden gezien. Goede Vrijdag is de dag die veel Joden associëren met de verwijten uit het verleden dat zij de Zoon van God op Golgotha zouden hebben terechtgesteld. Nu is het verwijt van de PKN op Goede Vrijdag dat Israël de illegale bezetter van Golgotha en omstreken is.

Juist in deze tijd van grote nood voor Israël verwachten we een nieuwe houding van de PKN ten aanzien van Israël. We roepen de PKN op woorden van bemoediging, mededogen en ontferming over Gods volk uit te spreken, zoals die ook bij de Bijbelse profeten en bij uitstek bij Jezus te vinden zijn.

De auteur is voorzitter van Christenen voor Israël.