Natuurgebied Oranjezon in het Zeeuwse Vrouwenpolder biedt vier verschillende wandelroutes: de Bosroute, de Damhertroute, de Parnassiaroute en de Torenroute. Na een korte oriëntatie op het informatiebord kiezen we voor de Parnassiaroute. Bij deze tocht door de duinen belooft de informatie op het bord dat we konikpaarden gaan tegenkomen, en wellicht ook damherten.

De 4,5 kilometer lange wandelroute start met een goed te bewandelen schelpenpad, met hier en daar wel een behoorlijk stijgingspercentage. Maar wat wil je, per slot van rekening wandelen we door een duingebied.

De beloofde grazers zien we nog niet, maar dat er paarden in het gebied leven, wordt wel duidelijk door de grote vijgen die overal liggen.

Op deze zaterdagmorgen in maart komt de zon af en toe door het wolkendek heen. Ondanks het droge weer is het bijzonder rustig in het 400 hectare grote natuurgebied, dat tot halverwege de jaren negentig in gebruik was als waterwingebied.

Na een dikke kilometer lopen stuiten we op de eerste twee wandelaars én op een bankje met een geweldig uitzicht. Het panorama over de duinvallei is indrukwekkend. En kijk, daar grazen ook de eerste konikpaarden.

Langs het wandelpad staat een bord met de tekst ”Dood doet leven”. Stichting Het Zeeuwse Landschap, beheerder van het natuurgebied, heeft er een doodgereden schaap en een wild zwijn neergelegd, net buiten het zicht van de wandelaar. „Een kadaver is een bron van leven”, meldt het informatiebord. Doodgereden dieren worden bewust in het natuurgebied gelegd om „mensen kennis te laten maken met het afbraakproces van een kadaver”. Puur natuur.

Halverwege de wandelroute komen we in de duinvallei. Hier bloeit in de zomer de zeldzame parnassia, met zijn fraaie stervormige witte bloemetjes. Het rulle zand vertraagt de wandeling, maar zorgt ervoor dat we de omgeving nog beter in ons op kunnen nemen.

De konikpaarden blijken inderdaad overal te lopen. Als we even stilstaan en om ons heen kijken, ontdekken we er steeds meer. Voor het publiek hebben de grote dieren nauwelijks oog: ze zijn druk met grazen. De damherten laten zich niet zien vandaag.

De laatste kilometers van de tocht maakt het zand plaats voor bosgrond, waarmee de wandeling een heel divers karakter krijgt.

Bijna aan het einde van de wandeling breekt plotseling de zon door. De stralen geven de duinen een prachtige gouden glans.