Ze komt, ruim tien jaar geleden, zomaar terecht in het boekenvak. De net afgestudeerde onderwijsassistente kan geen werk vinden. Ze wordt gastouder en werkt één dag in de week als vrijwilliger bij een christelijke boekhandel. „Ik weet nog dat ik met de kinderen in de zandbak zat te spelen toen mijn begeleider van de boekhandel belde”, vertelt Arjanne aan de keukentafel van de huurwoning van haar en man Jan, in het buitengebied van Nijkerk. Tijdens het gesprek huppelt een konijn voorbij het raam.

„Heb je even?” vraagt Arjannes begeleider door de telefoon. Hij biedt haar een voltijdsbaan aan. Vanaf dan is ze omgeven door boeken. Dat was in haar kinderjaren ook zo, maar boeken waren inmiddels uit haar leven verdwenen. Als jonge tiener las ze nog boeken zoals ”Babs” van Gerda Ronhaar, daarna stopte ze met lezen.

„Pas rond m’n 24e ben ik weer serieus begonnen. Ik stuitte op een zinnetje: Verlies je in een hobby. Ik vond dat heftig klinken: jezelf verliezen. Maar het was ook een eyeopener. Wat doe ik eigenlijk voor mezélf? Om te weten wat je leuk vindt, moet je terug naar je kindertijd, hoor je vaak. Toen wist ik wat ik moest doen: lezen. Ik begon met een christelijke roman. Ik denk van Karen Kingsbury of Kristen Heitzmann. Ik voelde toen al dat ik ontspanning nodig had.” Toch gaat het mis. Ze belandt in een burn-out. Mede dankzij boeken komt ze erdoorheen.