Onafzienbare rijen tanks en pantservoertuigen staan opgesteld op het enorme militaire complex in de Negevwoestijn. Gereed om opnieuw in actie te komen in de Gazastrook. Alle militairen dragen een geladen wapen; sommigen zelfs een geweer én een pistool. In de verte klinken schoten. Want ook nu wordt er druk geoefend. Straaljagers trekken witte sporen in de strakblauwe lucht.

Majoor Moshe is net terug uit Beit Hanoun, in het noorden van de Gazastrook. Vanuit die plaats trokken veel terroristen op 7 oktober de grens met Israël over om aanslagen te plegen. Met zijn eenheid 252 van genietroepen heeft hij de opdracht om boobytraps onschadelijk te maken en tunnels van Hamas op te sporen en te ontmantelen. Ook tijdens de briefing van enkele tientallen buitenlandse journalisten houdt hij zijn geladen geweer om.

Nagebouwd

Hun gevechtstaken hebben de manschappen de afgelopen jaren veelvuldig kunnen oefenen. Want in Tse’elim is een deel van Gaza nagebouwd, inclusief winkels, moskeeën en een ondergronds gangenstelsel. „Trainen is een must. Maar de realiteit is totaal anders”, zegt Moshe. „Soms duiken opeens twee of drie terroristen achter je rug op uit een verborgen schacht, die werkelijk overal onder kan liggen. Ze vuren snel een paar kogels af en zijn weer verdwenen.”

De Israëlische officier is al sinds de aanslagen van 7 oktober in actieve dienst. „Ik kreeg die morgen meteen een telefoontje dat ik me naar mijn basis moest haasten. Het was een absolute schok. Ik heb een baan in de hightechsector. Van het ene op het andere moment sta je op het slagveld. We hebben eerst het eigen grensgebied van terroristen gezuiverd. Daarna konden we ons gaan voorbereiden op de daadwerkelijke invasie van de Gazastrook.”

Hoewel Israël wist dat Hamas over een zeer uitgebreid tunnelnetwerk onder de Gazastrook beschikt, was de majoor alsnog verbaasd over de omvang van de gangenstelsels die zijn manschappen aantroffen. „En ook over de plaatsen waar we schachten vonden. In veel huizen, in scholen die door de Verenigde Naties worden gerund, in een kliniek.

En ik vermoed dat we nog veel meer zullen vinden.”

Ondergronds fort

Een andere hoge officier van eenheid 252 bevestigt tijdens de briefing de bevindingen van zijn collega Moshe. „We hebben de afgelopen weken in het stukje Gazastrook waar wij opereren in bijna elk huis wapens gevonden en zo’n 150 tunnelschachten ontdekt. Denk je eens in hoeveel geld er is gestoken in het ontwikkelen van dit ondergrondse fort.” De militair toont foto’s op een groot scherm van automatische wapens, raketwerpers, kogelvrije vesten en grote hoeveelheden granaten en andere munitie. „In een kinderkamer troffen we raketten onder een bed aan.”

Op een kaart toont de woordvoerder het stadje Beit Hanoun, waarop tientallen plaatsen zijn gemarkeerd vanwaar raketten op Israël werden afgeschoten. In veel gevallen bij scholen en andere publieke plaatsen. „Dat zijn de dreigingen die zich bovengronds bevinden. Maar er is nog een tweede Beit Hanoun onder de grond. Vol met boobytraps en terroristen die zich daar verschuilen.”

Burgerslachtoffers

De officier benadrukt dat het leger er alles aan doet om burgerslachtoffers te vermijden. Dat gebeurt in nauwe samenwerking met juristen die de strijdkrachten bij elke geplande aanval adviseren over mogelijke juridische consequenties. „Normaal gesproken is een verrassingsaanval de beste tactiek voor soldaten. Maar hier hebben we de bevolking van tevoren gewaarschuwd dat we eraan kwamen, om geen burgers te treffen.”

De afgelopen dagen kregen de manschappen van eenheid 252 een korte adempauze tijdens de wapenstilstand. Maar dat betekende niet dat ze achterover konden leunen, benadrukt de Israëlische officier. „We deden er alles aan om het staakt-het-vuren in acht te nemen, maar we moesten er ook voor zorgen dat onze soldaten veilig waren, want ze bevonden zich nog steeds in vijandelijk gebied. We waren in een verdedigingsmodus – en dat is het lastigste deel van de strijd. Je kunt worden verrast; dat geeft veel stress.”

Zijn troepen zijn er klaar voor om de wapens weer op te nemen, verzekert de woordvoerder. „Het moreel is hoog. Als we orders krijgen, zullen we voorwaarts gaan. En dat weet Hamas.”

Op de basis komt een nieuwe lichting reservisten aan. Bepakt en bezakt. Wachtend op de dingen die komen gaan. Boven hen trekken de straaljagers nog steeds witte strepen in de lucht.

De regels van het Israëlische leger om militairen te citeren zijn in oorlogstijd aangescherpt. Om die reden mag majoor Moshe alleen met zijn rang en voornaam in de krant. De andere hoge officier mag alleen anoniem als bron worden opgevoerd.