Dagboek uit Israël: Heilig de sabbat
Vandaag wil ik jullie voorstellen aan Rachel. Rachel werd op zaterdag 7 oktober een nationale heldin. En nu ze die rol met verve bekleed, gebruikt ze haar podium om één belangrijke boodschap over te brengen: Israël moet de sabbat weer gaan heiligen. Zelfs in het seculiere Afik wordt haar advies ter harte genomen.
Via een livestream zien we op zaterdag 7 oktober hoe de gegijzelde Rachel uit Ofakim, Zuid-Israël, bevrijd wordt door een politie-eenheid waar haar eigen zoon deel van uitmaakt. Nadat ze bekomen is van de eerste schrik en ervan verzekerd is dat de rest van haar familie het goed maakt, begint Rachel het ongelooflijke verhaal van haar gijzeling te vertellen.
Geen angst
In eerste instantie lijkt ze niet goed wijs. Maar hé, zij leeft nog en anderen niet meer en dus hangen we aan haar lippen. Rachel vertelt dat ze besloot geen angst te laten zien. Als zwaarbewapende terroristen haar huis binnenvallen, begint ze een slim psychologisch spelletje. Ze realiseert zich dat tijdrekken haar beste wapen is. „Vinden jullie het niet jammer dat jullie kids straks wezen zijn?”, vraagt ze de terroristen. Verward door de vraag antwoorden ze dat zelfs hun kinderen hen ondersteunen. Maar Rachel laat niet los. „Ga even zitten. Vertel me meer. Willen jullie een koekje?” Urenlang blijft Rachel het spel spelen. Ze kookt, ze praat, ze lacht. Na vele lange uren wordt ze bevrijd.
In de daarop volgende dagen grijpt Rachel iedere mogelijkheid aan om Israël wakker te schudden. We zijn onze wortels vergeten, stelt ze. Veel mensen in Israël delen dat gevoel. We hebben ons verloren in broeder ruzies. We zijn vergeten te onderscheiden wie onze echte vijand is. We stelden ons vertrouwen op menselijke instituties in plaats van God.
Sabbatsmaal
Na pijnlijke introspectie en op voorstel van Rachel, besluiten vele Israëli’s de sabbat in ere te herstellen. In Tel Aviv wordt een lange lege sabbatstafel opgesteld met evenveel stoelen als gegijzelden. Ook in Afik, een grotendeels seculier dorp zonder synagoge, wordt besloten dat de sabbat belangrijk is. Sinds het uitbreken van de oorlog komt de hele gemeenschap daarom samen op vrijdagavond om de sabbat gezamenlijk te beginnen.
De soldaten die in Afik en omgeving gestationeerd zijn doen ook mee. Er wordt brood gebroken en wijn gedronken, er wordt gebeden en gezongen. Ter afsluiting zetten de soldaten een lied in: ”Am Israel chai”, het volk Israël leeft. Bemoedigd en gesterkt keert Afik naar huis terug.
Onze correspondente in Israël, Jeannette Gabay-Schoonderwoerd, houdt een dagboek bij vanuit haar woonplaats Afik, in het noorden van Israël. Deel 5.
