Gezondheid
Specialist ouderengeneeskunde: Euthanasie wordt steeds meer als normaal gezien

Euthanasie wordt steeds meer als een normale manier van overlijden gezien, merkt specialist ouderengeneeskunde Jeannet Hekert.

Exterieur van het Expertisecentrum Euthanasie in Den Haag. beeld ANP, Remko de Waal
Exterieur van het Expertisecentrum Euthanasie in Den Haag. beeld ANP, Remko de Waal

„Ik merk het in gesprekken met zowel artsen als patiënten”, zegt Hekert, die werkt bij de Overijsselse zorginstelling Carinova. „Terminale patiënten zien euthanasie steeds meer als een normale manier van overlijden. Ze vragen zich af wat het voor zin heeft te wachten op een natuurlijke dood als aan de ziekte toch niets meer te doen valt.”

Hekert, ouderling bij de Nederlandse Gereformeerde Kerken, wijst euthanasie in principe af. Zelf heeft ze de procedure nooit uitgevoerd. Wel heeft ze twee keer een patiënt doorverwezen voor euthanasie. In beide gevallen betrof het iemand met een hersentumor die alsmaar groeide.

Jammerend

De specialist ouderengeneeskunde maakt soms nare situaties mee, waarbij de gedachte aan euthanasie verleidelijk is. „Het komt voor dat een ernstig dementerende oudere jammerend over de grond kruipt en er geen zicht is op verbetering. In zulke gevallen kies ik voor 
sedatie. Daarbij wordt de persoon in slaap gebracht.”

Hekert krijgt zo’n zes keer per jaar te maken met een euthanasieverzoek. Soms komt dat bij de patiënt vandaan, soms bij de familie. Hoewel ze actieve levensbeëindiging afwijst, neemt ze elk verzoek serieus. „Als een patiënt zijn leven wil beëindigen, is dat een duidelijke noodkreet. Blijkbaar is het lijden ondraaglijk. Dan wil ik weten wat er aan de hand is.”

Ambivalent

Maar ook verzoeken vanuit de 
familie hebben een achtergrond. „Die kunnen erop wijzen dat de zorg voor een patiënt ergens niet goed gaat”, zegt ze. „Ik plan dan zo snel mogelijk een gesprek in over het medisch behandelbeleid.”

Euthanasieverzoeken van de familie komen meestal in de allerlaatste levensfase. „Familieleden vragen dan of de patiënt ondraaglijk lijdt en of euthanasie daarom wenselijk is.”

Bij patiënten merkt ze vaak een ambivalente houding: de ene dag willen ze euthanasie, de andere dag niet meer. „Dat is een van de redenen dat actieve levensbeëindiging geen optie is.”

Hekerts collega’s hebben begrip voor haar standpunt. „Velen voelen bij euthanasie dezelfde huiver als ik en gaan er niet snel toe over.”

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer