„De aarde nu was woest en ledig en duisternis was op de afgrond.”

Het lijdt geen twijfel of met de hemel en de aarde bedoelt Mozes die ongevormde klomp, waaraan hij een weinig later de naam van ”de wateren” toekent. De reden daarvan is dat die massa de grondstof van de gehele wereld was.

Voorts wordt hier de algemene verdeling van de wereld aangegeven. Bij Mozes vindt men voor God een woord in het meervoudig getal. Hieruit pleegt men te besluiten dat in God drie Personen worden onderscheiden. Maar omdat dit bewijs voor zo’n gewichtige zaak mij niet gegrond genoeg toeschijnt, wil ik op dit woord niet al te veel de nadruk leggen. Voor mij is het voldoende dat het meervoudig getal ons de deugden van God, die Hij in het scheppen van de wereld heeft getoond, verkondigt.

Voorts stem ik toe dat de Schrift, al predikt zij nog zo veel deugden van God, toch steeds ons tot de Vader en Zijn Woord en Geest leidt, zoals wij ook een weinig later hopen te zien. Maar deze ongerijmdheden, die ik heb aangeroerd, weerhouden ons zomaar om Zijn Naam op de Personen te laten slaan, wat Mozes heel eenvoudig van God Zelf verhaalt.

Dit echter stel ik buiten alle tegenspraak, dat naar de aard van deze plaats hier aan God die Naam is toegekend, Die Zijn macht uitdrukt, die tevoren enigermate in Zijn eeuwig bestaan lag verborgen.

Johannes Calvijn,
reformator te Genève

(”Voorwoord op Genesis”, 1563)