Handen tekort komen ze. De koningen en koninginnen om de mensenmassa te begroeten; de hofdames om alle tekeningen en bloemen vast te houden. Gelukkig snelt een adjudant op hen toe om de geschenken over te nemen.

Op deze derde en laatste dag van het staatsbezoek aan België vindt voor de derde keer een volksbad plaats. Dinsdag al in Brussel, woensdag in Charleroi. Nederlanders zouden het enthousiaste onthaal een mini-Koningsdag noemen. Maar wat ambassadeur Pieter Jan Kleiweg de Zwaan betreft is de Nederlandse taal nu een woord rijker, zal hij later die middag in zijn dankwoord zeggen. „Volksbad is vanaf nu ook een Nederlands woord.”

In het ‘bad’ lijkt niemand last te hebben van de regen. Dankzij hun grote hoeden hebben Máxima en Mathilde niet eens een paraplu nodig. De koninginnen kletsen beduidend meer dan de koningen – ze vermaken zich een tiental meters achter de mannen met het publiek.

Marineman

’s Middags splitsen de echtparen zich opnieuw op in de haven van Antwerpen. De twee staatshoofden stappen aan boord van het fregat Louise-Marie, genoemd naar de eerste koningin der Belgen. Het schip deed jaren dienst voor de Nederlandse marine onder de naam Hr.Ms. Willem van der Zwaan, maar werd in 2008 overgedragen aan de zuiderburen. Bij de uitleg over onderzeebootbestrijding toont Willem-Alexander zich een waar marineman – bij de vloot vervulde hij zijn dienstplicht. De koning wil weten hoe zwaar en hoe lang het schip is en stelt daarna nog wat vragen met termen die alleen een vakman verstaat.

De koninginnen nemen intussen een kijkje op het Nederlandse fregat, de Zr.Ms. De Ruyter. Wéér zijn de dames later dan de heren. Alleen al de afdaling van de steile loopbrug kost de nodige tijd met hun torenhoge naaldhakken. Om uitglijden te voorkomen, lopen Máxima en Mathilde achteruit naar beneden. Het water komt intussen met bakken uit de lucht.

Superkoning

Laatste onderdeel van het staatsbezoek is een ontmoeting met Nederlanders die in België wonen. En dat zijn er veel, zo’n 160.000. Omdat in het historische gebouw van de voormalige Handelsbeurs maar plek is voor 350 man, lootte de ambassade uit de aanmeldingen, waarbij uiteraard werd gelet op variatie in achtergronden en leeftijden.

Van hun Belgische collega’s heeft het koningspaar dan al afscheid genomen. Bij het persgesprek laat Willem-Alexander weten „ontzettend trots” te zijn op koning Filip. „Overal waar we gekomen zijn –in Antwerpen, Brussel en Charleroi– wordt hij gezien als superkoning die dit land bij elkaar houdt. Als een symbool van eenheid en continuïteit, waar de monarchie voor staat.”

Ook zijn er veel vragen over het slavernijverleden. De koning gaat nog niet in op een onderzoek dat vorige week stelde dat de Oranjes zo’n half miljoen euro zouden hebben verdiend aan de Nederlandse kolonies. Er lopen nog onderzoeken en volgens hem is het deel van het helingsproces dat eerst alle feiten boven tafel komen. Of hij excuses gaat maken bij de herdenking volgende week zaterdag, daarover houdt hij de kaken nog even op elkaar. De verwachting is overigens dat Willem-Alexander daar de eerder uitgesproken excuses van premier Rutte zal herhalen.

Allerlaatste rit

Om halfacht staat de koninklijke trein klaar op het historische station van Antwerpen. Voor de rit naar Den Haag, zijn allerlaatste rit. „Jammer dat aan deze mooie traditie op een gegeven moment een einde komt”, vindt de koning. „We reizen heel graag met de trein, dus we gaan zeer genieten van de laatste paar uur in deze wagon.”