De publieksbrochure is bedoeld om licht te werpen op de huidige culturele ontwikkelingen, verklaart Van Dijk. „Dat doen wij kritisch en vanuit een christelijke denklijn.” Aan de totstandkoming van het document werkten behalve Van Dijk ook NPV-medewerkster Elise van Hoek-Burgerhart en freelancejournalist Tineke van der Waal-Goudriaan mee.

„We krijgen bij onze advies- en toerustingslijn een toenemend aantal vragen over genderproblematiek”, zegt Van Dijk. „Dat horen we ook van scholen en psychologenpraktijken in de achterban.”

De NPV-bestuurder vindt het belangrijk dat er voor jongeren die worstelen met hun genderidentiteit goede psychologische hulp beschikbaar is. „Wij zijn geen psychologenpraktijk en kunnen die hulp niet bieden. Jongeren die we aan de lijn krijgen en die worstelen met hun genderidentiteit moeten we daarom doorverwijzen. Dat is een uitdaging. Er zijn namelijk maar weinig psychologen met een Bijbelse visie die zijn gespecialiseerd in genderdysforie.”

De NPV-directeur hoopt „van harte” dat de christelijke ggz-instellingen De Hoop en Eleos hun expertise uitbreiden en zich „profileren als gezaghebbende instanties” op dit gebied.

TikTok

Van Dijk, die veel contacten heeft in het onderwijs, merkt dat leerkrachten vaak niet goed raad weten met scholieren die zich presenteren met het andere geslacht. „Ga je daarin mee? Noem je Marietje voortaan Pietje? Dat is ontzettend ingewikkeld.”

De genderproblematiek gaat reformatorische scholen niet voorbij, merkt de NPV-directeur. „Ik hoor vaak van schoolbestuurders: „Denk niet dat het bij ons minder vaak voorkomt dan op seculiere scholen.” Ook onze jongeren bekijken TikTok en laten zich beïnvloeden door de genderideologie op sociale media en in kranten.”

Jongeren die twijfelen over hun genderidentiteit steken elkaar ook aan. „Sociale besmetting”, noemt Van Dijk dat verschijnsel. „We hebben contact gehad met een predikant die een catechisatiegroep met vijftien jongelui leidde. Van hen noemden zeven zich non-binair: zij voelen zich man noch vrouw. Kennelijk hebben ze elkaars hoofd op hol gebracht. Net zoals het in het verleden mode was om gothic te zijn.”

Seculiere scholen worstelen evenzeer met vragen rond gender, stelt Van Dijk. „Onlangs vertelde een schoolbestuurder me over een juf die zich presenteerde als man. Hij vroeg zich af wat dat met de leerlingen doet. Voor hen is de juf bijna een tweede moeder.”

Intersekse

De gedachte dat geslacht een keuze is, vindt de NPV-directeur gevaarlijk. „Biologisch gezien is dat onzin. Er zijn slechts twee geslachten, man of vrouw. Uit elke cel blijkt dat. Er zijn ook maar twee soorten voortplantingscellen. Na een transitie wordt een man daarom nooit helemaal een vrouw en vice versa.”

Voorstanders van de genderideologie wijzen graag op intersekse personen, die door een gendefect zowel mannelijke als vrouwelijke eigenschappen vertonen. Maar volgens Van Dijk betekent het voorkomen van dergelijke afwijkingen niet dat er meer dan twee geslachten zijn. „Net zomin als iemand met zes tenen tot een apart mensenras behoort.”

Jongeren kunnen door de genderideologie in verwarring worden gebracht en besluiten om in transitie te gaan. De impact daarvan is volgens Van Dijk gigantisch, ook als het beperkt blijft tot een sociale transitie. „Stel je voor dat de moeder in een gezin zich gaat voordoen als man. Wat doet dat met haar kinderen?”

De gevolgen van een medische transitie zijn nog groter. „Je blijft levenslang afhankelijk van medicijnen en hormonen. Je kunt onvruchtbaar raken. Ook is het sterfterisico twee keer zo hoog als gemiddeld.”

Wat is ethisch gezien het verschil tussen een transitie en bijvoorbeeld plastische chirurgie?

„Bij een transitie snijden artsen in een gezond lichaam. Dat is een groot verschil met plastische chirurgie of andere operaties, die zijn gericht op het herstel van een beschadigd lichaam.”

Zien jullie in transitie gaan als een zonde?

„We laten die vraag liever aan kerken over. Je krijgt dan te maken met vragen als: moeten we als kerk een transgender onder de tucht plaatsen? Als NPV zien we in transitie gaan in medisch-ethisch licht als een onbegaanbare weg. Het is niet wat God beoogt met de schepping van man en vrouw.”

Wat bepaalt of iemand man of vrouw is? Zit dat in iemands hoofd of lijf?

„In beide. Meestal komt het overeen, behalve bij genderdysforie. Dan spoort iemands psyche niet met zijn of haar lichamelijke kenmerken. Iemand is bijvoorbeeld vrouw, maar voelt zich man. Het handboek van de psychiatrie, de DSM-5, noemt dat een psychische aandoening.”

Hoe komt het dat steeds meer mensen, met name jongeren, twijfelen aan hun geslacht?

„Dat is iets wat het onderzoeken waard is. Vaak zeggen mensen: Het komt omdat er minder taboe op rust. Maar dat is te simpel. Drie keer zoveel meisjes als jongens willen van het andere geslacht zijn. Wat zit hierachter? Ik heb daarover vragen gesteld als senator, maar krijg er geen serieus antwoord op.

Zelf denk ik dat het te maken heeft met de secularisatie en het wegvallen van vaste kaders. Er is een filosofie geschapen waarin we zelf moeten kunnen bepalen wie we zijn, zelfs los van de natuur. Dat kan betekenen dat iemand zich de ene dag man voelt en de andere dag vrouw.”

Hoe erg is dat?

„Het zijn van man of vrouw is een belangrijke ordening. Als dat vloeibaar wordt, raakt dat de verhoudingen in de samenleving. Het is toch te gek voor woorden dat we tegenwoordig niet meer kunnen definiëren wat een vrouw of een man is. Wat je niet kunt definiëren, kun je niet beschermen. Een voorbeeld is dat transvrouwen, die in feite man zijn, deel mogen uitmaken van een vrouwengevangenis. Vrouwen kunnen zich daardoor erg onveilig voelen. Hetzelfde geldt voor sportscholen. Als een man zegt dat hij zich vrouw voelt, mag hij niet worden geweigerd in de vrouwenkleedkamer. Voor vrouwen is dat een ongewenste ontwikkeling.”

De kritiek op het gebruik van puberteitsremmers, de ”Dutch approach”, zwelt aan, schreef de Volkskrant eind februari. Is er een kentering gaande?

„Daar lijkt het wel op. Halverwege vorig jaar sloot de Londense genderkliniek Tavistock onder druk van zo’n duizend ex-patiënten haar deuren. Zij klaagden de kliniek aan omdat deze te snel was meegegaan met hun wensen. De verhalen over spijt nemen hand over hand toe. Steeds meer wetenschappers en medici zeggen: We staan op de rand van een medisch schandaal. Ze vinden nu dat ze te veel zijn meegegaan met de genderideologie. Kritische vragen mochten ze niet stellen, want dan werden ze beschuldigd van transfobie, vijandigheid tegenover transgenders.

Opvallend vind ik dat de Tweede Kamer de behandeling van de transgenderwet keer op keer uitstelt. Hopelijk vragen partijen als VVD en CDA zich af of de wet wel goed is.”