In de kerktuin, vooraan de weg, staat een bord met de tekst ”Veenkerk – stichter: W. de Weerd”. Ernaast een beeldje van een vrouwelijke veenarbeidster, als eerbetoon aan alle hardwerkende veenarbeiders.

Achter de kerk bevindt zich het verenigingsgebouw. Op de muur is een houten bord geschroefd: ”De Weerd-huis”. Binnen, aan een van de tafeltjes, zitten ds. H. Dekker, voorganger van de Veenkerk, en Fokko Poolman, voorzitter van de hervormde evangelisatievereniging Immanuël. Achterin de ruimte hangt een portret van Willem de Weerd, die de boel hier meer dan veertig jaar draaiend hield.

Geen kerkenraad

De Veenkerk is geen kerkelijke gemeente, legt Poolman uit. „Dit is een evangelisatie die aangesloten is bij de Bond van hervormde evangelisaties. Er zijn geen ambtsdragers. We noemen de dienstdoende ambtsdrager op zondag wel plechtig ouderling van dienst, maar dat is hij dus niet.”

Iedere zondagmorgen is er een dienst. Het aantal bezoekers schommelt dan tussen de dertig en de veertig. Dat aantal loopt langzaam terug, zegt Poolman. „Soms overlijdt er een van de leden. En bij ieder sterfgeval is er weer een lid minder. Jongeren zijn hier niet. Kinderen evenmin. De plaatselijke basisschool is al jaren geleden gesloten. Wat wil je ook, Klazienaveen-Noord bestaat uit 182 inwoners!”

Sinds maart 2019 is ds. H. Dekker als emeritus predikant aan de Veenkerk verbonden. Op zondag 12 februari neemt hij weer afscheid. „Door een ongeval kan ik mijn werk niet goed meer doen. Ik ga weer terug naar het westen. Maar ik ben niet voor niets in Klazienaveen-Noord geweest. Ik heb met zegen gepreekt en ga met een goed gevoel weg.”

Wat heeft hij tegen de kerkgangers willen zeggen? „Jezus Christus staat centraal en we houden het kruis van Christus hoog. Daar moeten alle mensen het van hebben.”

Het eeuwfeest van de Veenkerk wordt in maart gevierd. Poolman: „Op zondag 19 maart is er een jubileumdienst. En in de musical ”100 jaar ’t Kerkie van De Weerd” vertellen we nog eens het verhaal van Willem de Weerd, hoe hij van 1904 tot 1946 geploeterd heeft onder de veenarbeiders. Het was hier allemaal modder en veen, arbeidershuisjes en plaggenhutten. Wat heeft die man een moed en een geloofsvertrouwen gehad. Hij sprak iedereen aan, want de mensen moesten zich bekeren en beter voor hun gezinnen zorgen.”

De kleur van turf

In de Veenkerk is het stil. De banken zijn geschilderd in de donkere kleuren van turf. Aan de muur hangen twee collectezakken uit de tijd van De Weerd. Het deurtje van de preekstoel staat open. De Bijbel ligt klaar bij Psalm 119: „Onderwijs mij, Here, den weg uwer inzettingen.” Aan de wand zijn teksten uitgeschreven, zoals: „Komt allen tot Mij”, en „Verkondigt den dood des Heeren totdat Hij komt”. Ds. Dekker: „Willem de Weerd zei: „Als er niemand is die spreekt, dan moeten de muren het maar doen”.”