Het is feest in Jeruzalem, maar bij de Schaapspoort liggen vijf zalen vol mensen die niet mee kunnen doen. Ze zijn ziek, blind, verlamd of kreupel. Een van hen is een man die al 38 jaar ziek is. Verlamd. Moedeloos ligt hij daar, teleurgesteld in God en mensen. Het wonderlijke verhaal over een engel die het water beroert, heeft hem niets te bieden. Hij kan niet naar het water lopen. En hij heeft geen mens die hem helpt. Er is alleen verlossing voor de snelste mensen, de rest mag teleurgesteld toekijken.

Dan komt Jezus en geneest juist hem. Opeens schijnt in de ziekenzalen Gods heerlijkheid, vol van genade en waarheid. Toch blijft er een massa teleurgestelde mensen achter. Waarom werden zij niet genezen?

De reactie van de Joodse leiders is buitengewoon teleurstellend. Zij tonen geen enkele blijdschap, maar bekritiseren de man als hij voor het eerst in 38 jaar weer loopt en zetten hem onder druk in een kritisch kruisverhoor. Ook de genezen man valt ons tegen. Hij weet niet eens Wie hem genezen heeft. In de tempel zoekt Jezus de man op en waarschuwt hem: „Zie, gij zijt gezond geworden; zondig niet meer, opdat u niet wat ergers geschiede.” Maar de man denkt vooral aan zijn eigen hachje en vertelt snel aan de Joden dat het Jezus was. Die willen Jezus zelfs doden. Hoe bitter. Het wonder brengt geen blijdschap maar haat. Ze zoeken de dood van Hem Die het leven geeft.

Jezus wil de Mens zijn voor wie geen mens heeft

Wat kan ons nog weerhouden van somberheid? Alleen Christus’ Persoon en werk. Wie bezoekt op een feestdag het ziekenhuis? Wie ziet om naar een moedeloos mens? Jezus. Hij wil de Mens zijn voor wie geen mens heeft. Hij is de Engel voor wie geen engel heeft.

Te midden van de teleurstelling toont Christus Zijn heerlijkheid. Hij gaat juist naar die verlamde, die nooit op eigen kracht het water zal bereiken. Hij laat zien dat er voor mensen die niet kunnen en niemand hebben toch verlossing bij Hem is. „Zo is het dan niet desgenen die wil, noch desgenen die loopt, maar des ontfermenden Gods.”

De Verlosser laat Zich niet weerhouden om te werken door risico op teleurstelling; noch door de mogelijkheid dat de man alleen blij is met de lichamelijke redding en het geestelijke negeert; noch doordat de genezen man Hem overlevert, noch doordat de leiders Hem haten. Daar mogen we heel dankbaar om zijn. Wat zou er van ons terechtkomen als Christus alleen zou werken als niets kan tegenvallen?

Jezus’ werk blijft zeker niet vruchteloos. Er zijn velen die Hem wel aannemen en kinderen van God mogen worden. Zij volgen Hem, maar… zullen ook ervaren dat een discipel niet meer is dan zijn Meester. Ook het leven van een christen is soms vol teleurstelling. Mensen vallen tegen, we begrijpen Gods weg niet en vallen onszelf zo vaak tegen. Het mag ons niet weerhouden om het werk te doen waartoe Christus ons roept. Want hoe het ook gaat: de Vader werkt en Jezus ook. Hij blijft dat doen zolang zon en maan schijnen. In dat vertrouwen mag Gods kerk voortgaan: „Hij doet wonderen, Hij alleen. Geloofd zij voor eeuwig Zijn heerlijke Naam; laat heel de aarde met Zijn heerlijkheid vervuld worden.” Op Gods tijd en wijze wordt dit gebed verhoord, want de Vader werkt en de Zoon ook.