De klant kreeg zes weken na het openen van een betaalrekening te horen dat de overeenkomst per direct werd beëindigd. Een nadere toelichting bleef uit. De klant besloot daarop een klacht in te dienen bij Kifid, ook om inzage te krijgen in de resultaten van het klantonderzoek. Het geld op de rekening kreeg de klant tijdens de klachtbehandeling al terug.

De geschillencommissie oordeelt dat bunq onvoldoende heeft aangetoond dat de vermoedens gerechtvaardigd waren. Op basis daarvan kon de bank dus niet de betaalrekening stopzetten. Later voegde bunq een nieuwe reden voor de opzegging toe, namelijk dat de klant niet meer in een Europees land woont. Dat is een geldige reden, maar was niet de oorspronkelijke reden voor de opzegging van de overeenkomst, aldus Kifid.

Dat bunq de vermoedens niet nader wilde toelichten, had te maken met de Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme (Wwft): die dwingt de bank naar eigen zeggen tot geheimhouding. Maar volgens de geschillencommissie hoeft bunq de reden voor de opzegging niet geheim te houden als de bank onwettige of ongebruikelijke transacties constateert. Bunq is echter niet verplicht om de resultaten van het klantonderzoek met de klant te delen, stelt de commissie.