Bijna vierenhalve eeuw moest ze het doen met een naamloos graf. Sinds kort staat dan eindelijk, 440 jaar na haar dood, de naam Anna op een steen bij de laatste rustplaats van de tweede vrouw van Willem van Oranje en moeder van Prins Maurits.
„Waar is het graf van Anna van Saksen?” Die vraag kreeg de medewerkers van de dom in het Duitse Meissen regelmatig van Nederlanders die de plek van het graf zochten in de vorstenkapel. Omdat haar naam ontbrak, moest het graf steeds worden aangewezen. Dankzij de zoekende toeristen heeft de in 1577 overleden Anna onlangs alsnog een grafopschrift.
Verstandshuwelijk
Anna werd in 1544 geboren als dochter van de keurvorst van Saksen. Haar ouders overleden op jonge leeftijd. Op huwbare leeftijd kreeg ze een enorme bruidsschat mee, van 100.000 Saksische thaler. Een fortuin: een vakman in die tijd verdiende 30 thaler per jaar. Veel edelen dongen naar haar hand, maar het was Willem van Oranje die de eer te beurt viel vanwege zijn protestantse geloof.
Op 24 augustus 1561 trouwde het echtpaar in het oude raadhuis in Leipzig. Voor Willem van Oranje betrof de verbintenis met Anna een verstandshuwelijk vanwege de financiën. Ze kregen vijf kinderen, onder wie de latere stadhouder prins Maurits.
Al vrij snel bleek de relatie op de klippen te lopen. Van Oranje ijverde om zijn vrouw krankzinnig te laten verklaren, zodat hij kon scheiden. Dat lukte.
Na de scheiding en een affaire met schilder Jan Rubens keerde Anna gebroken en berooid terug naar Saksen. Hier wachtte de dochter van de voormalige keurvorst een koel onthaal door haar familie. Ze werd opgesloten in Slot Dresden in een kamer waarvan de muren waren dichtgemetseld. Een krankzinnige moest voor het hof verborgen blijven.
Rooms-katholiek graf
In afzondering sleet Anna haar laatste levensjaren. Op 18 december 1577 overleed zij in Dresden aan uitputting.
Anna werd begraven in de Vorstenkapel van de dom van Meissen, gewijde grond voor de rooms-katholieke Saksische edelen. Protestantse familieleden werden bijgezet in Freiberg. Toch werd Anna in het rooms-katholieke graf bijgezet en niet bij haar protestantse ouders in Freiberg.
Nadat Verkeersbureau TMGS enkele jaren geleden startte met een reis ”In de voetsporen van Anna van Saksen”, nam de belangstelling vanuit Nederland toe. Vragen van toeristen waren voor het bestuur van de kapel begin dit jaar reden om te besluiten de naam van Anna op het graf te zetten.
