Genesis 3:1-13

De slang nu was listiger dan al het gedierte des velds, hetwelk de HEERE God gemaakt had; en zij zeide tot de vrouw: Is het ook, dat God gezegd heeft: Gijlieden zult niet eten van allen boom dezes hofs? En de vrouw zeide tot de slang: Van de vrucht der bomen dezes hofs zullen wij eten; Maar van de vrucht des booms, die in het midden des hofs is, heeft God gezegd: Gij zult van die niet eten, noch die aanroeren, opdat gij niet sterft. Toen zeide de slang tot de vrouw: Gijlieden zult den dood niet sterven; Maar God weet, dat, ten dage als gij daarvan eet, zo zullen uw ogen geopend worden, en gij zult als God wezen, kennende het goed en het kwaad. En de vrouw zag, dat die boom goed was tot spijze, en dat hij een lust was voor de ogen, ja, een boom, die begeerlijk was om verstandig te maken; en zij nam van zijn vrucht en at; en zij gaf ook haar man met haar, en hij at. Toen werden hun beider ogen geopend, en zij werden gewaar, dat zij naakt waren; en zij hechtten vijgeboombladeren samen, en maakten zich schorten. En zij hoorden de stem van den HEERE God, wandelende in den hof, aan den wind des daags. Toen verborg zich Adam en zijn vrouw voor het aangezicht van den HEERE God, in het midden van het geboomte des hofs. En de HEERE God riep Adam, en zeide tot hem: Waar zijt gij? En hij zeide: Ik hoorde Uw stem in den hof, en ik vreesde; want ik ben naakt; daarom verborg ik mij. En Hij zeide: Wie heeft u te kennen gegeven, dat gij naakt zijt? Hebt gij van dien boom gegeten, van welken Ik u gebood, dat gij daarvan niet eten zoudt? Toen zeide Adam: De vrouw, die Gij bij mij gegeven hebt, die heeft mij van dien boom gegeven, en ik heb gegeten. En de HEERE God zeide tot de vrouw: Wat is dit, dat gij gedaan hebt? En de vrouw zeide: De slang heeft mij bedrogen, en ik heb gegeten.

Uitleg

Als we lezen over de komst van het Licht naar deze wereld, denken we gelijk aan Kerst. Christus, het Licht van de wereld, kwam lichamelijk naar deze aarde. Maar langer geleden was God ook al de eerste die naar de mens toekwam. Naar de mens die zich van Hem af had gekeerd. Want Eva gelooft de duivel, die als slang tot haar spreekt. Ze gelooft wat hij zegt, terwijl God, haar Schepper, wat anders heeft gezegd. Dat trekt ze in twijfel. Al snel komen ze erachter dat ze iets kwaads hebben gedaan, en ze verstoppen zich als ze Gods stem horen. Een eenvoudige vraag stelt God aan Adam: waar ben je? God vraagt niet: waar was je, wat heb je uitgespookt? Hij vraagt waar Adam is. Hij wil hem ontmoeten. Hij vraagt of de mens weer tevoorschijn komt. God wil met hen beiden spreken. Het is een confrontatie met wat ze hebben gedaan, maar toch ook een genadig spreken. Zolang er ontmoeting, gesprek is, is er een mogelijkheid. God biedt die mogelijkheid. Hij trekt niet, zoals we zouden verwachten en verdienen, de deur achter Zich dicht. Hoe is dat in jou leven? Je geweten spreekt ook als je gezondigd hebt. Verstop je je dan voor God? Hij vraagt in Zijn woord ook aan jou: waar ben je? Hij zoekt mensen op waar ze zijn; in hun zonde. Kom er mee voor de dag. Belijd je schuld voor Hem. Ongerechtigheid kan in Zijn licht niet verborgen blijven. Toch laat God zondaren, na de confrontatie, niet onbeschermd achter. Hij geeft Adam en Eva kleding, lezen we in vers 21, en God kleed hen Zelf aan. Zo zien we ook hier dat God de Eerste is om genadig te zijn. Adam komt niet naar Hem toe om zijn zonde te belijden. God steekt Zijn hand uit. Zo is het nog en zo zal het blijven tot Jezus terugkomt. Want niemand zal ooit naar Hem vragen uit zichzelf. Hij is werkelijk de Alfa en de Omega.