Psalmen 103:14-22

Want Hij weet, wat maaksel wij zijn, gedachtig zijnde, dat wij stof zijn. De dagen des mensen zijn als het gras, gelijk een bloem des velds, alzo bloeit hij. Als de wind daarover gegaan is, zo is zij niet meer, en haar plaats kent haar niet meer. Maar de goedertierenheid des HEEREN is van eeuwigheid en tot eeuwigheid over degenen, die Hem vrezen, en Zijn gerechtigheid aan kindskinderen; Aan degenen, die Zijn verbond houden, en die aan Zijn bevelen denken, om die te doen. De HEERE heeft Zijn troon in de hemelen bevestigd, en Zijn Koninkrijk heerst over alles. Looft den HEERE, Zijn engelen! gij krachtige helden, die Zijn woord doet, gehoorzamende de stem Zijns woords. Looft den HEERE, al Zijn heirscharen! gij Zijn dienaars, die Zijn welbehagen doet! Looft den HEERE, al Zijn werken! aan alle plaatsen Zijner heerschappij. Loof den HEERE, mijn ziel!

Uitleg

In deze bijzondere tijd wordt de natuur meer gewaardeerd. Het is druk in de bossen, de heide, de parken. Waar je eerder voor de rust de natuur inging, moet je nu goed zoeken om nog een rustig plekje te vinden. Wat zou het mooi zijn als we met elkaar ook de geestelijke lessen zien die er in zitten. Daar gaat het vaak over in de bijbel. Denk maar aan deze psalm, die we vaak zingen als er iemand is overleden: de sterveling is als het gras, als een bloem. Ze leren ons dat het leven kort is. De tegenstelling wordt gemaakt met de goedertierenheid van de Heere: die is eindeloos voor de mensen die Hem vrezen. Kijk zo eens naar de bloemen en naar het gras. Als het land bedekt is met sneeuw, beeld dat de gerechtigheid van de Christus af, die alle zonden wil bedekken. Als je in de bergen bent kun je denken aan onze bergen van zonde, maar het wijst ook op de onwankelbare trouw van God. En dan de zon! Die wijst naar Christus, die de Zon der gerechtigheid wordt genoemd. Als je dan de maan ziet, kun je denken aan een mens. Ik geef van mezelf geen licht, net zo min als de maan. De maan weerkaatst het licht van de zon. Als er in mijn leven licht is, komt dat altijd en alleen omdat de Zon, Christus, mijn leven verlicht. Het zaad, of de tarwekorrels, doen ons eraan denken dat we moeten sterven als we willen leven. Het zaad valt in de aarde, sterft, en brengt dan vrucht voort. Ik moet sterven aan mezelf, opdat Christus meer wordt in mijn leven. Zo is de schepping om ons heen vol lessen over het geestelijk leven. Overal waar je kijkt kun je met de bijbel in je hand leren over jezelf en over God. Het is genoeg om te bewijzen dat God bestaat, zoals we morgen zullen zien in Romeinen.