Maar der volmaakten is de vaste spijze, die door de gewoonheid de zinnen geoefend hebben, tot onderscheiding beide des goeds en des kwaads.
Uitleg
Een baby drinkt melk. Een kind eet kleine hapjes. Volwassenen lusten een stevige maaltijd. Zo hoort het. De schrijver van Hebreeën gebruikt dit beeld voor geestelijk voedsel. Een volwassene in het geloof kan een stevige preek verwerken. Een kind in het geloof zet je meer hapklare brokken voor en iemand die nog maar pas tot geloof is gekomen vertel je over de eerste beginselen. Daar is niets mis mee. Of we in de praktijk daar altijd rekening mee houden in de kerk is een tweede, maar dat terzijde.
Het gaat de schrijver van Hebreeën in het gelezen gedeelte om iets anders. Hij constateert dat zijn lezers, gezien de tijd dat ze al christen zijn, eigenlijk een stevige maaltijd zouden moeten kunnen verwerken. In plaats daarvan hebben zij weer melk nodig. En daar is wel iets mis mee! De verwachte groei is achterwege gebleven.
De schrijver van Hebreeën weet ook waar de oorzaak ligt. Zijn lezers zijn traag geworden in het horen. Hieraan kunnen we onszelf spiegelen. Hoe lang ben jij al christen? God geeft de groei, maar daarvoor is het wel belangrijk de juiste voeding tot ons te nemen.
Wat vind je van de stelling: ‘Wie weinig bijbelleest ervaart afstand tussen hem/haar en God’?
Hij kan het niet op, de dichter. Wat niet? Zin vermaak (blijdschap) in het Woord van zijn God. Vandaar zijn liefdesuiting aan dat adres: ‘Hoe lief heb ik Uw wet!’ (vers 97). Heel de dag is dat Woord het voorwerp van zijn overdenking. Het is zijn eten en drinken. Al zijn energie ontleent hij aan de kracht ervan.
Een nieuw beeld kiest de dichter om het Woord van God aan te duiden. Hij ziet zich door de duisternis gaan. Het pad door dit leven gaat niet altijd over zonovergoten wegen, licht en helder. Er kan ook sprake zijn van wandelen in ‘duisternis’ (Jes. 9), of zelfs van het verkeren in ‘een dal van de schaduw ...
Soms lijkt het allemaal zo tegenstrijdig. Je wilt als gelovige christenjongere leven en Christus navolgen, vol verwachting. Maar het loopt heel anders dan je had gedacht. Het zit je gewoonweg tegen. En dan is er ineens de vraag: ‘Waar is God op Wie je bouwde? Zit ik wel op de goede weg?’ Jozua was echt bemoedigd toen ...
Een baby drinkt melk. Een kind eet kleine hapjes. Volwassenen lusten een stevige maaltijd. Zo hoort het. De schrijver van Hebreeën gebruikt dit beeld voor geestelijk voedsel. Een volwassene in het geloof kan een stevige preek verwerken. Een kind in het geloof zet je meer hapklare brokken voor en iemand die nog maar pas tot geloof is ...
Waar gaat het deze psalmdichter om? Waar is zijn hart vol van? Boven de psalm in mijn Bijbel staat: ‘De heerlijkheid van het goddelijke Woord’. Nee maar, dat is ook het antwoord op de vragen hierboven. Dáárvan is psalmist vol van. Dat is de hartstocht van zijn leven: het woord van de HEERE! Daarvan ...
Gelukkig ben je vanmorgen weer wakker geworden. Heb je toen een morgengebed gedaan? De dichter van deze psalm heeft het al wel gedaan. Hij heft zijn ziel op tot God. Hij brengt daarmee zijn leven met zijn bekende zorgen en onbekende moeilijkheden van elke dag voor Gods gezicht.
Heeft dat dan zin? Jazeker, deze dichter weet zich ...
Paulus wekt Timotheüs op om in verschillende dingen te volharden. Dat wil zeggen het vol te houden. We zijn snel geneigd om te verslappen en het bijltje erbij neer te gooien. We gaan sneller met de wereld mee dan met God. Daar moeten we allemaal rekening mee houden. Paulus denkt niet: och, Timotheüs is toch ...
Vrijdag: Een stevige maaltijd
Hebreeërs 5:14
Uitleg
Een baby drinkt melk. Een kind eet kleine hapjes. Volwassenen lusten een stevige maaltijd. Zo hoort het. De schrijver van Hebreeën gebruikt dit beeld voor geestelijk voedsel. Een volwassene in het geloof kan een stevige preek verwerken. Een kind in het geloof zet je meer hapklare brokken voor en iemand die nog maar pas tot geloof is gekomen vertel je over de eerste beginselen. Daar is niets mis mee. Of we in de praktijk daar altijd rekening mee houden in de kerk is een tweede, maar dat terzijde.
Het gaat de schrijver van Hebreeën in het gelezen gedeelte om iets anders. Hij constateert dat zijn lezers, gezien de tijd dat ze al christen zijn, eigenlijk een stevige maaltijd zouden moeten kunnen verwerken. In plaats daarvan hebben zij weer melk nodig. En daar is wel iets mis mee! De verwachte groei is achterwege gebleven.
De schrijver van Hebreeën weet ook waar de oorzaak ligt. Zijn lezers zijn traag geworden in het horen. Hieraan kunnen we onszelf spiegelen. Hoe lang ben jij al christen? God geeft de groei, maar daarvoor is het wel belangrijk de juiste voeding tot ons te nemen.
Wat vind je van de stelling: ‘Wie weinig bijbelleest ervaart afstand tussen hem/haar en God’?
Terug naar Bijbel & leesplannen
Deze Bijbelstudie maakt deel uit van een groter Bijbelrooster.
Download het Leesplan als PDF
Alle Leesplan dagen
-Dinsdag: Dinsdag: Als eten en drinken
Hij kan het niet op, de dichter. Wat niet? Zin vermaak (blijdschap) in het Woord van zijn God. Vandaar zijn liefdesuiting aan dat adres: ‘Hoe lief heb ik Uw wet!’ (vers 97). Heel de dag is dat Woord het voorwerp van zijn overdenking. Het is zijn eten en drinken. Al zijn energie ontleent hij aan de kracht ervan.
-Woensdag: Woensdag: Als een lamp op je pad
Een nieuw beeld kiest de dichter om het Woord van God aan te duiden. Hij ziet zich door de duisternis gaan. Het pad door dit leven gaat niet altijd over zonovergoten wegen, licht en helder. Er kan ook sprake zijn van wandelen in ‘duisternis’ (Jes. 9), of zelfs van het verkeren in ‘een dal van de schaduw ...
-Donderdag: Donderdag: Gods Woord overleggen
Soms lijkt het allemaal zo tegenstrijdig. Je wilt als gelovige christenjongere leven en Christus navolgen, vol verwachting. Maar het loopt heel anders dan je had gedacht. Het zit je gewoonweg tegen. En dan is er ineens de vraag: ‘Waar is God op Wie je bouwde? Zit ik wel op de goede weg?’ Jozua was echt bemoedigd toen ...
-Vrijdag: Vrijdag: Een stevige maaltijd
Een baby drinkt melk. Een kind eet kleine hapjes. Volwassenen lusten een stevige maaltijd. Zo hoort het. De schrijver van Hebreeën gebruikt dit beeld voor geestelijk voedsel. Een volwassene in het geloof kan een stevige preek verwerken. Een kind in het geloof zet je meer hapklare brokken voor en iemand die nog maar pas tot geloof is ...
-Zaterdag: Zaterdag: Waar het hart vol van is...
Waar gaat het deze psalmdichter om? Waar is zijn hart vol van? Boven de psalm in mijn Bijbel staat: ‘De heerlijkheid van het goddelijke Woord’. Nee maar, dat is ook het antwoord op de vragen hierboven. Dáárvan is psalmist vol van. Dat is de hartstocht van zijn leven: het woord van de HEERE! Daarvan ...
-Zondag: Zondag: Het begin van elke dag
Gelukkig ben je vanmorgen weer wakker geworden. Heb je toen een morgengebed gedaan? De dichter van deze psalm heeft het al wel gedaan. Hij heft zijn ziel op tot God. Hij brengt daarmee zijn leven met zijn bekende zorgen en onbekende moeilijkheden van elke dag voor Gods gezicht.
Heeft dat dan zin? Jazeker, deze dichter weet zich ...
-Maandag: Maandag: Volhard erin
Paulus wekt Timotheüs op om in verschillende dingen te volharden. Dat wil zeggen het vol te houden. We zijn snel geneigd om te verslappen en het bijltje erbij neer te gooien. We gaan sneller met de wereld mee dan met God. Daar moeten we allemaal rekening mee houden. Paulus denkt niet: och, Timotheüs is toch ...