Genesis 39:8-39:9

Maar hij weigerde het, en zeide tot de huisvrouw zijns heren: Zie, mijn heer heeft geen kennis met mij, wat er in het huis is; en al wat hij heeft, dat heeft hij in mijn hand gegeven. Niemand is groter in dit huis dan ik, en hij heeft voor mij niets onthouden, dan u, daarin dat gij zijn huisvrouw zijt; hoe zoude ik dan dit een zo groot kwaad doen, en zondigen tegen God! En het geschiedde, als zij Jozef dag op dag aansprak, en hij naar haar niet hoorde, om bij haar te liggen, en bij haar te zijn; Zo gebeurde het op zulk een dag, dat hij in het huis kwam, om zijn werk te doen; en niemand van de lieden des huizes was daar binnenshuis. En zij greep hem bij zijn kleed, zeggende: Lig bij mij! En hij liet zijn kleed in haar hand, en vluchtte, en ging uit naar buiten. En het geschiedde, als zij zag, dat hij zijn kleed in haar hand gelaten had, en naar buiten gevlucht was; Zo riep zij de lieden van haar huis, en sprak tot hen, zeggende: Ziet, hij heeft ons den Hebreeuwsen man ingebracht, om met ons te spotten; hij is tot mij gekomen, om bij mij te liggen, en ik heb geroepen met luider stem; En het geschiedde, als hij hoorde, dat ik mijn stem verhief, en riep, zo verliet hij zijn kleed bij mij, en vluchtte, en ging uit naar buiten. En zij leide zijn kleed bij zich, totdat zijn heer in zijn huis kwam. Toen sprak zij tot hem naar diezelfde woorden, zeggende: De Hebreeuwse knecht, dien gij ons hebt ingebracht, is tot mij gekomen, om met mij te spotten. En het is geschied, als ik mijn stem verhief, en riep, dat hij zijn kleed bij mij liet, en vluchtte naar buiten. En het geschiedde, als zijn heer de woorden zijner huisvrouw hoorde, die zij tot hem sprak, zeggende: Naar deze zelfde woorden heeft mij uw knecht gedaan, zo ontstak zijn toorn. En Jozefs heer nam hem, en leverde hem in het gevangenhuis, ter plaatse, waar des konings gevangenen gevangen waren; alzo was hij daar in het gevangenhuis. Doch de HEERE was met Jozef, en wende Zijn goedertierenheid tot hem; en gaf hem genade in de ogen van den overste van het gevangenhuis. En de overste van het gevangenhuis gaf al de gevangenen, die in het gevangenhuis waren, in Jozefs hand; en al wat zij daar deden, deed hij. De overste van het gevangenhuis zag gans op geen ding, dat in zijn hand was, overmits dat de HEERE met hem was; en wat hij deed, dat deed de HEERE wel gedijen.

Uitleg

De vrouw van Potifar had haar ogen laten vallen op de knappe Joodse slaaf. Zij probeerde hem te verleiden tot een buitenechtelijke verhouding. Jozef moet ongeveer 22 jaar geweest zijn toeen hij slaaf was in het huis van Potifar. Het was ongetwijfeld een grote verzoeking voor Jozef. De vrouw van Potifar was een kanppe, verleidelijke en wellustige vrouw. En wie weet, wat hij door middel van haar allemaal niet kon krijgen. Hij zou waarschijnlijk zijn vrijheid en rijkdom kunnen terugkrijgen door met haar een verhouding te beginnen. Het moet dan ook een marteling voor Jozef geweest zijn om bijna iedere dag door haar uitgenodigd te worden om met haar naar bed te gaan.

Op een dag kan de vrouw van Potifar haar begeerte niet meer bedwingen. Ze grijpt Jozef bij zijn mantel en zegt: ‘Lig bij mij.’ Maar Jozef slaat op de vlucht en laat zijn mantel bij haar achter. Hoe zien wij in Jozefs gedrag de vreze des Heere. Hij was ook een mens met een zondig hart en kende ook de seksuele begeerte. MAar meer nog dan dit alles wist Jozef dat Gods oog hem overal zag. Hij wilde niet zondigen tegen God. Hij koos voor de vlucht.

Wij leven in een tijd die vol is van seksuele verzoekingen. Denk jij er dan ook aan, dat Gods ogen alles zien. De vlucht is dan geen laffe zaak, maar een daad van zelfbescherming.

Terug naar Bijbel & leesplannen
Deze Bijbelstudie maakt deel uit van een groter Bijbelrooster.
Download het Leesplan als PDF