Maandag: Zalig zijn zij die treuren

Spreuken 3:17

Haar wegen zijn wegen der liefelijkheid, en al haar paden vrede.

Uitleg

Tot achtmaal toe klinkt het woord ‘zalig’. Ook de treurenden. Het woord vinden we terug bij de dodenklacht. Een van de sterkere uitdrukkingen voor droefheid. Zo treurde Jakob over bitter als hij denkt dat zijn zoon Jozef dood is. Lukas schrijft dat zij die wenen, zullen lachen (Lukas 9:21).

Treuren en wenen. Wat is de reden van dit alles? Kunnen we wijzen op het treuren van hen die wisten van ziekte, verlamdheid en bezetenheid? Zeker wel, maar hun verdriet gaat verder. We weten hoe velen zich hebben laten dopen door Johannes in de Jordaan. Onder belijdenis van hun zonden. Zonde verwoest. Alle reden tot treuren en wenen. Denk maar wat Salomo schrijft (Spreuken 3:39): ‘Wat klaagt dan een levend mens? Een ieder klage vanwege zijn zonden.’

En met dit verdriet komt de zondaar tot Jezus. Bij en in Hem alleen is de enige troost te vinden voor leven en sterven. In het leven van alledag is het niet goed om met je verdriet te blijven rondlopen, maar dat geldt boven alles voor de rouw en het treuren vanwege de zonde. Moede kom ik arm en naakt tot de God Die zalig maakt. Om uit Zijn mond te horen: zalig zijn zij die treuren, want zij zullen vertroost worden.

Zingen: Psalm 41:1

Vraag: Wat is jouw enige troost?

 


Terug naar Bijbel & leesplannen
Deze Bijbelstudie maakt deel uit van een groter Bijbelrooster.
Download het Leesplan als PDF

Alle Leesplan dagen

-Dinsdag: Dinsdag: Een heerlijke troost

Het licht van Pasen heeft in de verkondiging weer geschenen. De zon leek ondergegaan op Golgotha, maar Jezus Christus heeft alles overwonnen.

Daar proeven we al iets van in de woorden van de Bergrede. Wie de boodschap van het Evangelie niet verstaat, die verstaat ook de bergrede niet. Hier klinkt dat zij die treuren, vertroost zullen worden. ...

-Woensdag: Woensdag: Voor armen het Evangelie

 Gisteren hebben we ingezet met een korte herinnering aan Pasen. Heilsfeiten mogen we niet los van elkaar zien. Nu luisteren we samen naar de eerste woorden van Mattheüs, die ons meeneemt de berg op. We gaan naast Hem zitten. Op één van de bergen ergens in het land van Galilea. Even daarvoor is Hij ...

-Donderdag: Donderdag: Innerlijke ontferming

De goede Herder trekt de berg op. Met daarachter de schare. Een aangrijpend beeld moet dat geweest zijn. De verloren schapen van het huis van Israël. Hij heeft oog voor hen.

Ik weet dat er gedacht wordt dat Jezus Zich boven alles richtte tot Zijn leerlingen, de twaalf discipelen. Laat het waar zijn dat zij ...

-Vrijdag: Vrijdag: Grazige weide

Jezus ziet de schare. Niet zomaar een schare. Het is al genoemd, het zijn de verloren schapen van het huis van Israël, de kinderen van het verbond. Schapen zonder herder, maar wel schapen. In Psalm 23 laat David horen dat de HEERE zijn herder is en dat het hem aan niets ontbreekt.

Deze woorden kan de ...

-Zaterdag: Zaterdag: Schaap in nood

Jezus ziet de schare. Met innerlijke ontferming bewogen. Hij de goede Herder ziet Zijn verloren schapen. Het is toch waar wat Jesaja schrijft (Jesaja 53:6), dat zij – en wij – allen dwalen als schapen! We keren ons naar onze eigen weg. Met deze enkele woorden kunnen de verloren schapen getekend worden. Eén en al ellende en uitlandig. ...

-Zondag: Zondag: Zalig

Wat is de boodschap die de discipelen en de schare te horen krijgen? Wat is het eerste woord uit de mond van Jezus? Lees maar mee: ‘zalig’! Tot achtmaal toe spreekt Hij dit woord uit. Een uitroep van vreugde.

Geen onbekend woord voor de schapen van het huis van Israël. Het is de ...

-Maandag: Maandag: Zalig zijn zij die treuren

Tot achtmaal toe klinkt het woord ‘zalig’. Ook de treurenden. Het woord vinden we terug bij de dodenklacht. Een van de sterkere uitdrukkingen voor droefheid. Zo treurde Jakob over bitter als hij denkt dat zijn zoon Jozef dood is. Lukas schrijft dat zij die wenen, zullen lachen (Lukas 9:21).

Treuren en wenen. Wat is de reden ...