(22:3) Mijn God! Ik roep des daags, maar Gij antwoordt niet; en des nachts, en ik heb geen stilte.
Uitleg
Mijn God, mijn God! waarom hebt Gij mij verlaten, verre zijnde van mijn verlossing, van de woorden mijns brullens?
Deze woorden kennen we uit de lijdenstijd. Ze zijn niet alleen door David uitgesproken, maar ook door de Zoon van David, Jezus Christus, aan het kruishout van Golgotha.
Net als in de Psalm van gisteren, laat ook hier David zich in zijn hart zien. Nu weet hij zich niet door de HEERE vergeten, maar verlaten!
Straks jubelt David dat de HEERE zijn Herder is en al gaat hij door het dal van de schaduw van de dood, de HEERE is bij hem. Maar hier in deze Psalm is het totaal anders: hij weet zich verlaten. En dat brengt hij diep onder woorden.
En dan opeens … in vers 11 klinkt er heerlijke hoop en verwachting: hij weet zich van de baarmoeder af geworpen op de HEERE.
Brengt ons dit niet bij het moment van onze doop? Wij kennen elkaar niet, maar de HEERE kent ons wel.
In ons is niets te vinden wat reden geeft tot hoop. Die is alleen te vinden in de HEERE God Zelf. Al is David door de HEERE verlaten, hij kan niet zonder Hem. Herken je je nood in deze gebedswoorden van David? Van de HEERE verlaten, maar niet zonder de HEERE verder kunnen? Verbindt deze woorden van vers 2 maar met die van vers 11 in het gebed: Op U ben ik geworpen van de baarmoeder af; van den buik mijner moeder aan zijt Gij mijn God.
Zingen: Psalm 22:1
Overdenking: Brengt de tijd van verlating mij bij de HEERE?
David wordt op de hielen gezeten. Wie zijn vijand is, maakt de Psalm zelf niet duidelijk. Het kan Saul of zijn zoon Absalom zijn geweest. Het zit David hoog. Zonder verdere inleiding begint hij deze Psalm met een aantal vragen. In vers 2 komen we er twee tegen: blijft de HEERE hem vergeten; blijft de HEERE Zich voor hem verbergen?
Mijn God, mijn God! waarom hebt Gij mij verlaten, verre zijnde van mijn verlossing, van de woorden mijns brullens?
Deze woorden kennen we uit de lijdenstijd. Ze zijn niet alleen door David uitgesproken, maar ook door de Zoon van David, Jezus Christus, aan het kruishout van Golgotha.
De vorige Psalmen kenden diepe tonen van nood, strijd, aanvechting. Psalm 27 begint met een belijdenis, een geloofsbelijdenis. Dit is de toonhoogte van het geloof. Hier bezingt David Wie de HEERE is. Nog beter gezegd: wie de HEERE voor hem persoonlijk is: hij mijn de HEERE als zijn licht, heil en levenskracht.
Wat een heerlijke psalm! David zet hoog in. Hij heeft het over het allerhoogste geluk: welgelukzalig. Hoe kan dat? Wie goed luistert naar de Schrift weet wat er geschreven staat in Genesis 3. De aangrijpende val van Adam en Eva en de bittere gevolgen daarvan. De wonderschone en heerlijke schepping van de HEERE gevallen. De zonde was in de wereld ...
Stel je voor dat vandaag de sirenes afgaan, omdat er een dreigend gevaar is, dan slaan wij op de vlucht. We willen zo snel mogelijk uit de gevarenzone weg zijn. We zoeken een veilig heenkomen voor onszelf. In dit psalmvers wordt niet zozeer van een ‘vlucht’ gesproken, maar van een ‘toevlucht’. Dat is toch wel ...
Deze Psalm is een boetepsalm. Het is bekend dat de kerkvader Augustinus zich op zijn sterfbed liet omringen door boetepsalmen. Wie zich zondaar weet voor de HEERE herkent ook de taal van onder andere deze boetepsalm. De omstandigheden van deze Psalm zijn bekend. Daarover zwijgt David niet. Integendeel!
Toen de Heere Jezus ten hemel voer, heeft hij even daarvoor de Heilige Geest, de Pinkstergeest, beloofd aan Zijn discipelen. Zij zouden Zijn kracht ontvangen en Zijn getuigen zijn. Die belofte heeft Hij vervuld. De Heilige Geest is uitgestort en er wordt getuigd. Dat lezen we van de apostelen in het boek Handelingen, maar ook de kerkgeschiedenis laat ons ...
Woensdag: Verlaten
Psalmen 22:2
Uitleg
Mijn God, mijn God! waarom hebt Gij mij verlaten, verre zijnde van mijn verlossing, van de woorden mijns brullens?
Deze woorden kennen we uit de lijdenstijd. Ze zijn niet alleen door David uitgesproken, maar ook door de Zoon van David, Jezus Christus, aan het kruishout van Golgotha.
Net als in de Psalm van gisteren, laat ook hier David zich in zijn hart zien. Nu weet hij zich niet door de HEERE vergeten, maar verlaten!
Straks jubelt David dat de HEERE zijn Herder is en al gaat hij door het dal van de schaduw van de dood, de HEERE is bij hem. Maar hier in deze Psalm is het totaal anders: hij weet zich verlaten. En dat brengt hij diep onder woorden.
En dan opeens … in vers 11 klinkt er heerlijke hoop en verwachting: hij weet zich van de baarmoeder af geworpen op de HEERE.
Brengt ons dit niet bij het moment van onze doop? Wij kennen elkaar niet, maar de HEERE kent ons wel.
In ons is niets te vinden wat reden geeft tot hoop. Die is alleen te vinden in de HEERE God Zelf. Al is David door de HEERE verlaten, hij kan niet zonder Hem. Herken je je nood in deze gebedswoorden van David? Van de HEERE verlaten, maar niet zonder de HEERE verder kunnen? Verbindt deze woorden van vers 2 maar met die van vers 11 in het gebed: Op U ben ik geworpen van de baarmoeder af; van den buik mijner moeder aan zijt Gij mijn God.
Zingen: Psalm 22:1
Overdenking: Brengt de tijd van verlating mij bij de HEERE?
Terug naar Bijbel & leesplannen
Deze Bijbelstudie maakt deel uit van een groter Bijbelrooster.
Download het Leesplan als PDF
Alle Leesplan dagen
-Dinsdag: Dinsdag: Vergeten
David wordt op de hielen gezeten. Wie zijn vijand is, maakt de Psalm zelf niet duidelijk. Het kan Saul of zijn zoon Absalom zijn geweest. Het zit David hoog. Zonder verdere inleiding begint hij deze Psalm met een aantal vragen. In vers 2 komen we er twee tegen: blijft de HEERE hem vergeten; blijft de HEERE Zich voor hem verbergen?
-Woensdag: Woensdag: Verlaten
Mijn God, mijn God! waarom hebt Gij mij verlaten, verre zijnde van mijn verlossing, van de woorden mijns brullens?
Deze woorden kennen we uit de lijdenstijd. Ze zijn niet alleen door David uitgesproken, maar ook door de Zoon van David, Jezus Christus, aan het kruishout van Golgotha.
Net als in de Psalm van ...
-Donderdag: Donderdag: Vertrouwen
De vorige Psalmen kenden diepe tonen van nood, strijd, aanvechting. Psalm 27 begint met een belijdenis, een geloofsbelijdenis. Dit is de toonhoogte van het geloof. Hier bezingt David Wie de HEERE is. Nog beter gezegd: wie de HEERE voor hem persoonlijk is: hij mijn de HEERE als zijn licht, heil en levenskracht.
Als kinderen nog klein zijn kunnen ...
-Vrijdag: Vrijdag: Vergeven
Wat een heerlijke psalm! David zet hoog in. Hij heeft het over het allerhoogste geluk: welgelukzalig. Hoe kan dat? Wie goed luistert naar de Schrift weet wat er geschreven staat in Genesis 3. De aangrijpende val van Adam en Eva en de bittere gevolgen daarvan. De wonderschone en heerlijke schepping van de HEERE gevallen. De zonde was in de wereld ...
-Zaterdag: Zaterdag: Vervolgd
Stel je voor dat vandaag de sirenes afgaan, omdat er een dreigend gevaar is, dan slaan wij op de vlucht. We willen zo snel mogelijk uit de gevarenzone weg zijn. We zoeken een veilig heenkomen voor onszelf. In dit psalmvers wordt niet zozeer van een ‘vlucht’ gesproken, maar van een ‘toevlucht’. Dat is toch wel ...
-Zondag: Zondag: Verzondigd?
Deze Psalm is een boetepsalm. Het is bekend dat de kerkvader Augustinus zich op zijn sterfbed liet omringen door boetepsalmen. Wie zich zondaar weet voor de HEERE herkent ook de taal van onder andere deze boetepsalm. De omstandigheden van deze Psalm zijn bekend. Daarover zwijgt David niet. Integendeel!
Maar David zegt meer dan dat. Zeker hij heeft ...
-Maandag: Maandag: Verkondigen
Toen de Heere Jezus ten hemel voer, heeft hij even daarvoor de Heilige Geest, de Pinkstergeest, beloofd aan Zijn discipelen. Zij zouden Zijn kracht ontvangen en Zijn getuigen zijn. Die belofte heeft Hij vervuld. De Heilige Geest is uitgestort en er wordt getuigd. Dat lezen we van de apostelen in het boek Handelingen, maar ook de kerkgeschiedenis laat ons ...