En Saulus had mede een welbehagen aan zijn dood. En er werd te dien dage een grote vervolging tegen de Gemeente, die te Jeruzalem was; en zij werden allen verstrooid door de landen van Judea en Samaria, behalve de apostelen. En enige godvruchtige mannen droegen Stefanus te zamen ten grave en maakten groten rouw over hem. En Saulus verwoestte de Gemeente, gaande in de huizen; en trekkende mannen en vrouwen, leverde hen over in de gevangenis. Zij dan nu, die verstrooid waren, gingen het land door, en verkondigden het Woord. En Filippus kwam af in de stad van Samaria, en predikte hun Christus. En de scharen hielden zich eendrachtelijk aan hetgeen van Filippus gezegd werd, dewijl zij hoorden en zagen de tekenen, die hij deed. Want van velen, die onreine geesten hadden, gingen dezelve uit, roepende met grote stem; en vele geraakten en kreupelen werden genezen. En er werd grote blijdschap in die stad.
Uitleg
Gisteren zagen we de rouw over Stéfanus in de gemeente te Jeruzalem. Vandaag kijken we naar de vreugde in Christus. We komen van Jeruzalem noodgedwongen in Samaría terecht. De sfeer in Samaría is geheel anders, tegenovergesteld eigenlijk: daar heerst blijdschap. Het bloed der martelaren is het zaad van de kerk, luidt een gezegde.
Stéfanus’ dood heeft een gunstig vervolg gekregen. Na de dood van de geliefde diaken is Saulus als een beest in Jeruzalem tekeer gegaan. Christenen zijn gevangengezet. Volgelingen van de Heere Jezus voelen zich niet langer veilig, verstrooiing is daarvan het resultaat. Maar van Jezus Christus zwijgen kunnen ze niet. Ze verkondigen het Woord.
Door al die vervolgingen vinden we Filippus in de stad Samaría. Hij laat van zich horen, of beter: Hij laat de mensen daar van Hem horen. Hij predikt Christus. Met zegen. Hij ziet vrucht op zijn prediking. Mensen lenen hun oren daaraan. Zij houden zich eraan. Er gebeuren grote dingen in de stad: onreine geesten worden uitgedreven, zieken worden genezen. Een geweldige vreugde maakt zich meester van de stedelingen. In de stad zet de genade de toon.
Is Christus in ons leven, dan voegt Hij ons met blijde klanken tot Zijn eer samen.
Om over na te denken:
Paulus’ bekering bewijst dat de Hoorder van het gebed Stéfanus verhoorde.
De Heere Jezus is onderweg. In het vorige hoofdstuk is de eindbestemming van Zijn voetreis genoemd: Jeruzalem. Op Zijn lijdensweg trekt Hij door Jericho. Hij zal daar een ‘vrucht’ plukken die Hij niet kan laten ‘hangen’. Het is een vrucht van Zijn Vader die Hij uit de vijgenboom haalt.
Het gaat om een man, een rijke man, een overste van ...
Kléopas en zijn vriend onderweg. ’t Heeft nu wel lang genoeg geduurd. Eigenlijk te lang. Vrijdag, zaterdag, zondag... Alle moed zijn ze kwijt. Nu zijn ze op weg naar huis, van Jeruzalem naar Emmaüs. Jezus’ kruisdood geeft heftige emoties. Ze praten honderduit. Ze delen het verdriet, vragenderwijs. Hartsvrienden delen gevoelens, ieders gezicht zegt genoeg. De grote verlossing is ...
Aan het einde van de dienst wachtte hij mij op. Hij moest wat zeggen. De preek had hem diep geraakt. Op zijn eigen manier verwoordde hij het: ‘Ik heb gewoon vlinders in de buik!’
Dit woord komt zomaar op bij de geschiedenis van de Emmaüsgangers. Zij hebben hun ziel en zaligheid in Jezus’ handen gelegd. Hun diepste gevoelens en ...
Pinksteren. Wat gebeurt er veel! De kern is: Gods werken die in ieders moedertaal klinkt. Er is verbazing, maar ook twijfel en spot. Een preek met uitleg volgt. Een aaneenrijging van woorden uit de profeten en uit de Psalmen. Het is allemaal geprofeteerd. Alles is volgens Gods plan gegaan.
Prediker Petrus spitst de zaken toe. Zijn hoorders horen van Jezus’ ...
Een gemeente is op haar dienstknecht gesteld en hij op zijn gemeente. Bijbelse voorbeelden genoeg. Ouderlingen van Efeze bijvoorbeeld huilen hoorbaar op het strand van Milete wanneer Paulus’ definitieve afscheid daar is. De hechte band, door de Woordbediening ontstaan, is oorzaak dat afscheid tussen gemeente en voorganger hete tranen kost.
Er is verschil in afscheid en de gevoelens daarbij. Een ...
Gisteren zagen we de rouw over Stéfanus in de gemeente te Jeruzalem. Vandaag kijken we naar de vreugde in Christus. We komen van Jeruzalem noodgedwongen in Samaría terecht. De sfeer in Samaría is geheel anders, tegenovergesteld eigenlijk: daar heerst blijdschap. Het bloed der martelaren is het zaad van de kerk, luidt een gezegde.
Stéfanus’ dood heeft ...
De Moorman met grote verantwoordelijkheden. Hij was in Jeruzalem om te aanbidden. Diep teleurgesteld keert hij terug. Hij mocht het heiligdom niet in, omdat hij iemand is die een behandeling heeft gehad waardoor hij geen kinderen meer kan verwekken. Een vergeefse reis, om het kort te zeggen. Zijn enige winst is een boekrol van Jesaja. Hij leest erin zonder het ...
Blijdschap in de gemeente
Handelingen 8:1-8:8
Uitleg
Gisteren zagen we de rouw over Stéfanus in de gemeente te Jeruzalem. Vandaag kijken we naar de vreugde in Christus. We komen van Jeruzalem noodgedwongen in Samaría terecht. De sfeer in Samaría is geheel anders, tegenovergesteld eigenlijk: daar heerst blijdschap. Het bloed der martelaren is het zaad van de kerk, luidt een gezegde. Stéfanus’ dood heeft een gunstig vervolg gekregen. Na de dood van de geliefde diaken is Saulus als een beest in Jeruzalem tekeer gegaan. Christenen zijn gevangengezet. Volgelingen van de Heere Jezus voelen zich niet langer veilig, verstrooiing is daarvan het resultaat. Maar van Jezus Christus zwijgen kunnen ze niet. Ze verkondigen het Woord. Door al die vervolgingen vinden we Filippus in de stad Samaría. Hij laat van zich horen, of beter: Hij laat de mensen daar van Hem horen. Hij predikt Christus. Met zegen. Hij ziet vrucht op zijn prediking. Mensen lenen hun oren daaraan. Zij houden zich eraan. Er gebeuren grote dingen in de stad: onreine geesten worden uitgedreven, zieken worden genezen. Een geweldige vreugde maakt zich meester van de stedelingen. In de stad zet de genade de toon. Is Christus in ons leven, dan voegt Hij ons met blijde klanken tot Zijn eer samen. Om over na te denken: Paulus’ bekering bewijst dat de Hoorder van het gebed Stéfanus verhoorde.
Terug naar Bijbel & leesplannen
Deze Bijbelstudie maakt deel uit van een groter Bijbelrooster.
Download het Leesplan als PDF
Alle Leesplan dagen
-Dinsdag: Gevonden en verblijd
De Heere Jezus is onderweg. In het vorige hoofdstuk is de eindbestemming van Zijn voetreis genoemd: Jeruzalem. Op Zijn lijdensweg trekt Hij door Jericho. Hij zal daar een ‘vrucht’ plukken die Hij niet kan laten ‘hangen’. Het is een vrucht van Zijn Vader die Hij uit de vijgenboom haalt. Het gaat om een man, een rijke man, een overste van ...
-Woensdag: Geen hoop meer
Kléopas en zijn vriend onderweg. ’t Heeft nu wel lang genoeg geduurd. Eigenlijk te lang. Vrijdag, zaterdag, zondag... Alle moed zijn ze kwijt. Nu zijn ze op weg naar huis, van Jeruzalem naar Emmaüs. Jezus’ kruisdood geeft heftige emoties. Ze praten honderduit. Ze delen het verdriet, vragenderwijs. Hartsvrienden delen gevoelens, ieders gezicht zegt genoeg. De grote verlossing is ...
-Donderdag: Gevoelvol horen
Aan het einde van de dienst wachtte hij mij op. Hij moest wat zeggen. De preek had hem diep geraakt. Op zijn eigen manier verwoordde hij het: ‘Ik heb gewoon vlinders in de buik!’ Dit woord komt zomaar op bij de geschiedenis van de Emmaüsgangers. Zij hebben hun ziel en zaligheid in Jezus’ handen gelegd. Hun diepste gevoelens en ...
-Vrijdag: Gevoelig geraakt
Pinksteren. Wat gebeurt er veel! De kern is: Gods werken die in ieders moedertaal klinkt. Er is verbazing, maar ook twijfel en spot. Een preek met uitleg volgt. Een aaneenrijging van woorden uit de profeten en uit de Psalmen. Het is allemaal geprofeteerd. Alles is volgens Gods plan gegaan. Prediker Petrus spitst de zaken toe. Zijn hoorders horen van Jezus’ ...
-Zaterdag: Rouw in de gemeente
Een gemeente is op haar dienstknecht gesteld en hij op zijn gemeente. Bijbelse voorbeelden genoeg. Ouderlingen van Efeze bijvoorbeeld huilen hoorbaar op het strand van Milete wanneer Paulus’ definitieve afscheid daar is. De hechte band, door de Woordbediening ontstaan, is oorzaak dat afscheid tussen gemeente en voorganger hete tranen kost. Er is verschil in afscheid en de gevoelens daarbij. Een ...
-Zondag: Blijdschap in de gemeente
Gisteren zagen we de rouw over Stéfanus in de gemeente te Jeruzalem. Vandaag kijken we naar de vreugde in Christus. We komen van Jeruzalem noodgedwongen in Samaría terecht. De sfeer in Samaría is geheel anders, tegenovergesteld eigenlijk: daar heerst blijdschap. Het bloed der martelaren is het zaad van de kerk, luidt een gezegde. Stéfanus’ dood heeft ...
-Maandag: Alleen blij met Christus
De Moorman met grote verantwoordelijkheden. Hij was in Jeruzalem om te aanbidden. Diep teleurgesteld keert hij terug. Hij mocht het heiligdom niet in, omdat hij iemand is die een behandeling heeft gehad waardoor hij geen kinderen meer kan verwekken. Een vergeefse reis, om het kort te zeggen. Zijn enige winst is een boekrol van Jesaja. Hij leest erin zonder het ...