Een gemeente is op haar dienstknecht gesteld en hij op zijn gemeente. Bijbelse voorbeelden genoeg. Ouderlingen van Efeze bijvoorbeeld huilen hoorbaar op het strand van Milete wanneer Paulus’ definitieve afscheid daar is. De hechte band, door de Woordbediening ontstaan, is oorzaak dat afscheid tussen gemeente en voorganger hete tranen kost.
Er is verschil in afscheid en de gevoelens daarbij. Een definitieve scheiding is het hevigst. Zo’n afscheid maakt heel wat emoties los, een gevoelen van diep verdriet overheerst dan.
In Jeruzalem heerst daarom enorme verslagenheid. Stéfanus, de diaken met zijn indrukwekkende preek, is onder een kogelregen van stenen gestorven. Hij ontsliep terwijl hij zich beval in de handen van Jezus, Die hij in de hemel zag staan om hem te ontvangen.
Saulus toont op dat moment een gevoel van tevredenheid, veroorzaakt door zijn ongeloof en vijandschap tegen Jezus. Deze Stéfanus zwijgt nu tenminste voorgoed in Jeruzalem. Godvruchtige mannen, die de prediking van Stéfanus hebben omhelsd, hebben echter heel andere gevoelens. Er is intens verdriet over zijn heengaan en hun gevoelens komen naar buiten in het maken van grote rouw. Huisgenoten van het geloof blijken Geestvolle gevoelens voor elkaar te hebben.
Om over na te denken:
De waarde van een dominee is af te meten naar de Schat Die hij draagt.
De Heere Jezus is onderweg. In het vorige hoofdstuk is de eindbestemming van Zijn voetreis genoemd: Jeruzalem. Op Zijn lijdensweg trekt Hij door Jericho. Hij zal daar een ‘vrucht’ plukken die Hij niet kan laten ‘hangen’. Het is een vrucht van Zijn Vader die Hij uit de vijgenboom haalt.
Het gaat om een man, een rijke man, een overste van ...
Kléopas en zijn vriend onderweg. ’t Heeft nu wel lang genoeg geduurd. Eigenlijk te lang. Vrijdag, zaterdag, zondag... Alle moed zijn ze kwijt. Nu zijn ze op weg naar huis, van Jeruzalem naar Emmaüs. Jezus’ kruisdood geeft heftige emoties. Ze praten honderduit. Ze delen het verdriet, vragenderwijs. Hartsvrienden delen gevoelens, ieders gezicht zegt genoeg. De grote verlossing is ...
Aan het einde van de dienst wachtte hij mij op. Hij moest wat zeggen. De preek had hem diep geraakt. Op zijn eigen manier verwoordde hij het: ‘Ik heb gewoon vlinders in de buik!’
Dit woord komt zomaar op bij de geschiedenis van de Emmaüsgangers. Zij hebben hun ziel en zaligheid in Jezus’ handen gelegd. Hun diepste gevoelens en ...
Pinksteren. Wat gebeurt er veel! De kern is: Gods werken die in ieders moedertaal klinkt. Er is verbazing, maar ook twijfel en spot. Een preek met uitleg volgt. Een aaneenrijging van woorden uit de profeten en uit de Psalmen. Het is allemaal geprofeteerd. Alles is volgens Gods plan gegaan.
Prediker Petrus spitst de zaken toe. Zijn hoorders horen van Jezus’ ...
Een gemeente is op haar dienstknecht gesteld en hij op zijn gemeente. Bijbelse voorbeelden genoeg. Ouderlingen van Efeze bijvoorbeeld huilen hoorbaar op het strand van Milete wanneer Paulus’ definitieve afscheid daar is. De hechte band, door de Woordbediening ontstaan, is oorzaak dat afscheid tussen gemeente en voorganger hete tranen kost.
Er is verschil in afscheid en de gevoelens daarbij. Een ...
Gisteren zagen we de rouw over Stéfanus in de gemeente te Jeruzalem. Vandaag kijken we naar de vreugde in Christus. We komen van Jeruzalem noodgedwongen in Samaría terecht. De sfeer in Samaría is geheel anders, tegenovergesteld eigenlijk: daar heerst blijdschap. Het bloed der martelaren is het zaad van de kerk, luidt een gezegde.
Stéfanus’ dood heeft ...
De Moorman met grote verantwoordelijkheden. Hij was in Jeruzalem om te aanbidden. Diep teleurgesteld keert hij terug. Hij mocht het heiligdom niet in, omdat hij iemand is die een behandeling heeft gehad waardoor hij geen kinderen meer kan verwekken. Een vergeefse reis, om het kort te zeggen. Zijn enige winst is een boekrol van Jesaja. Hij leest erin zonder het ...
Rouw in de gemeente
Handelingen 7:54-7:60
Uitleg
Een gemeente is op haar dienstknecht gesteld en hij op zijn gemeente. Bijbelse voorbeelden genoeg. Ouderlingen van Efeze bijvoorbeeld huilen hoorbaar op het strand van Milete wanneer Paulus’ definitieve afscheid daar is. De hechte band, door de Woordbediening ontstaan, is oorzaak dat afscheid tussen gemeente en voorganger hete tranen kost. Er is verschil in afscheid en de gevoelens daarbij. Een definitieve scheiding is het hevigst. Zo’n afscheid maakt heel wat emoties los, een gevoelen van diep verdriet overheerst dan. In Jeruzalem heerst daarom enorme verslagenheid. Stéfanus, de diaken met zijn indrukwekkende preek, is onder een kogelregen van stenen gestorven. Hij ontsliep terwijl hij zich beval in de handen van Jezus, Die hij in de hemel zag staan om hem te ontvangen. Saulus toont op dat moment een gevoel van tevredenheid, veroorzaakt door zijn ongeloof en vijandschap tegen Jezus. Deze Stéfanus zwijgt nu tenminste voorgoed in Jeruzalem. Godvruchtige mannen, die de prediking van Stéfanus hebben omhelsd, hebben echter heel andere gevoelens. Er is intens verdriet over zijn heengaan en hun gevoelens komen naar buiten in het maken van grote rouw. Huisgenoten van het geloof blijken Geestvolle gevoelens voor elkaar te hebben. Om over na te denken: De waarde van een dominee is af te meten naar de Schat Die hij draagt.
Terug naar Bijbel & leesplannen
Deze Bijbelstudie maakt deel uit van een groter Bijbelrooster.
Download het Leesplan als PDF
Alle Leesplan dagen
-Dinsdag: Gevonden en verblijd
De Heere Jezus is onderweg. In het vorige hoofdstuk is de eindbestemming van Zijn voetreis genoemd: Jeruzalem. Op Zijn lijdensweg trekt Hij door Jericho. Hij zal daar een ‘vrucht’ plukken die Hij niet kan laten ‘hangen’. Het is een vrucht van Zijn Vader die Hij uit de vijgenboom haalt. Het gaat om een man, een rijke man, een overste van ...
-Woensdag: Geen hoop meer
Kléopas en zijn vriend onderweg. ’t Heeft nu wel lang genoeg geduurd. Eigenlijk te lang. Vrijdag, zaterdag, zondag... Alle moed zijn ze kwijt. Nu zijn ze op weg naar huis, van Jeruzalem naar Emmaüs. Jezus’ kruisdood geeft heftige emoties. Ze praten honderduit. Ze delen het verdriet, vragenderwijs. Hartsvrienden delen gevoelens, ieders gezicht zegt genoeg. De grote verlossing is ...
-Donderdag: Gevoelvol horen
Aan het einde van de dienst wachtte hij mij op. Hij moest wat zeggen. De preek had hem diep geraakt. Op zijn eigen manier verwoordde hij het: ‘Ik heb gewoon vlinders in de buik!’ Dit woord komt zomaar op bij de geschiedenis van de Emmaüsgangers. Zij hebben hun ziel en zaligheid in Jezus’ handen gelegd. Hun diepste gevoelens en ...
-Vrijdag: Gevoelig geraakt
Pinksteren. Wat gebeurt er veel! De kern is: Gods werken die in ieders moedertaal klinkt. Er is verbazing, maar ook twijfel en spot. Een preek met uitleg volgt. Een aaneenrijging van woorden uit de profeten en uit de Psalmen. Het is allemaal geprofeteerd. Alles is volgens Gods plan gegaan. Prediker Petrus spitst de zaken toe. Zijn hoorders horen van Jezus’ ...
-Zaterdag: Rouw in de gemeente
Een gemeente is op haar dienstknecht gesteld en hij op zijn gemeente. Bijbelse voorbeelden genoeg. Ouderlingen van Efeze bijvoorbeeld huilen hoorbaar op het strand van Milete wanneer Paulus’ definitieve afscheid daar is. De hechte band, door de Woordbediening ontstaan, is oorzaak dat afscheid tussen gemeente en voorganger hete tranen kost. Er is verschil in afscheid en de gevoelens daarbij. Een ...
-Zondag: Blijdschap in de gemeente
Gisteren zagen we de rouw over Stéfanus in de gemeente te Jeruzalem. Vandaag kijken we naar de vreugde in Christus. We komen van Jeruzalem noodgedwongen in Samaría terecht. De sfeer in Samaría is geheel anders, tegenovergesteld eigenlijk: daar heerst blijdschap. Het bloed der martelaren is het zaad van de kerk, luidt een gezegde. Stéfanus’ dood heeft ...
-Maandag: Alleen blij met Christus
De Moorman met grote verantwoordelijkheden. Hij was in Jeruzalem om te aanbidden. Diep teleurgesteld keert hij terug. Hij mocht het heiligdom niet in, omdat hij iemand is die een behandeling heeft gehad waardoor hij geen kinderen meer kan verwekken. Een vergeefse reis, om het kort te zeggen. Zijn enige winst is een boekrol van Jesaja. Hij leest erin zonder het ...