Subthema 'Laura Kraaijeveld � blog van de maand'

Wij hebben een aantal ongeschreven regels thuis. Tenminste, eigenlijk meer een onafgesproken taakverdeling die in werking treedt op het moment dat mamslief �f ziek �f op vakantie is.

Het staat al jaren aan de top van mijn wensenlijstje: bruine benen in de zomer. En daar moet ik flink wat moeite voor doen. Het is me niet gegund. De hele zomer door heb ik een verbrande neus en verviervoudigen mijn sproeten. Woest aantrekkelijk. En of dat nog niet het ergste is: m�n benen zijn aan het einde van de zomer nog steeds wit. 'Melkflessen� zoals ze ook wel liefdevol door mijn familie worden genoemd. Oftewel: niet helemaal wat je in gedachten hebt als je aan leuke zomerse jurkjes denkt.

In de stortende regen lieten m'n zusje en ik Barendrecht achter ons om het mooie 'en al even regenachtige' Friesland een paar dagen te gaan verkennen. Omdat onze spullen absoluut niet in twee handbagage koffers pasten, besloot Rhod' ook een grote koffer mee te nemen. En dat hebben we geweten.

'Ik kijk vanavond wel een filmpje hoe het moet en we proberen het morgen na te doen�. Dat berichtje kreeg ik vrijdagavond van mijn vriendin toen we erachter kwamen dat alle lessen in ons het indoor skioord al volgeboekt waren. Gelukkig hoefden we het niet alleen met het filmpje te doen, want papslief demonstreerde zijn kunsten uitgebreid op het vloerkleed. Het kon niet anders dan een succes worden.

Vorig weekend in Brugge was de samenwerking met mijn richtingsgevoel al niet best �van verkeerde afslagen nemen tot midden in de stad moeten keren�, maar afgelopen zaterdag was echt het dieptepunt van 2019. Nu al. Vol goede moed ging ik mijn Amsterdamse vriendin voor het eerst in haar leven Rotterdam laten zien. Het was een ervaring die ze niet snel zal vergeten. Ik ook niet, trouwens.