Fischer krijgt partij mee

De afgevaardigden stemden aan het eind van het eendaagse congres na bijna 9 uur debat met 444 tegen 318 stemmen voor een motie die werd gesteund door Fischer en de partijleiding en waarin werd gepleit voor voortzetting van de aanvallen, omdat het „uiterst twijfelachtig” is dat de Joegoslavische president Slobodan Milosevic „bereid is tot onderhandelingen zonder dat er druk op hem wordt uitgeoefend.”

Als tegemoetkoming aan het pacifistische kamp binnen de partij werd de NAVO in de motie wel opgeroepen tot een tijdelijke opschorting van de aanvallen om te zien of Milosevic bereid is zijn troepen uit Kosovo terug te trekken.

Volgens de leiders van de Groenen heeft Fischer, die zichtbaar opgelucht was na de stemming, met deze motie genoeg speelruimte om zijn Kosovo-beleid binnen de regering voort te zetten. Hij zei dat hij „meer dan ooit” zou proberen „het hele spectrum” van de partij in de regering te vertegenwoordigen.

Fischer werd op het congres met verf- en stinkbommen bekogeld als protest tegen de NAVO-luchtaanvallen op Joegoslavië. Later is hij, zo meldde partijwoordvoerster Donate Hochstein, in een ziekenhuis behandeld omdat hij een geperforeerd trommelvlies had opgelopen.

De minister, wiens colbert en T-shirt waren besmeurd met bloedrode verf, waarschuwde voor verder bloedvergieten in de Balkan als de NAVO toegeeft aan Milosevic. „Ik smeek u mij te helpen en mij uw steun te geven, zodat ik versterkt van dit congres kom en ons beleid kan voortzetten”, aldus Fischer.

Fischer wees op het door Bonn ontwikkelde stabiliteitspact voor de Zuid-Balkan, dat internationaal steeds meer goedkeuring ondervindt. Tijdens zijn herhaaldelijk door boegeroep en gefluit onderbroken rede verklaarde hij de terugkeer van de Kosovo-vluchtelingen tot belangrijkste doel. „Zonder deze terugkeer geen vrede”, aldus Fischer. Hij beklemtoonde de noodzaak van een robuuste troepenmacht om dat doel te bereiken.

Al eerder had Fischer gewaarschuwd voor het uiteenvallen van de rood-groene regering als het congres een resolutie tegen de oorlog aanneemt. Dat zou weer een grote domper voor de NAVO zijn, die eensgezind wil overkomen bij haar acties tegen Joegoslavië. „Ik zal die (een resolutie waarin stopzetting van de bombardementen wordt geëist) niet uitvoeren als deze wordt aangenomen”, aldus Fischer. „Laat me duidelijk zijn: op dit moment zou een eenzijdige stopzetting van de bombardementen een volledig verkeerd signaal geven.”

Nobelprijs
Linkse activisten hadden de partijbijeenkomst vanaf het begin verstoord. Bij de aanvang van het congres vormden ze een menselijke keten om het gebouw waar de partijdag plaatsvond, in een poging te verhinderen dat de gedelegeerden binnenkwamen. Ze riepen leuzen tegen Fischer en bondskanseliers Gerhard Schröder en hielden portretten van de twee omhoog waarop Hitlersnorretjes waren aangebracht.

Fischer kreeg bijval voor zijn toespraak, maar werd ook voortdurend uitgefloten. Hij reageerde uiterst sarcastisch op de onderbrekingen. „Hier spreekt een oorlogshitser, en Milosevic willen jullie vervolgens voor de Nobelprijs voor de vrede voordragen.”

Fischer werd gesteund door fractievoorzitster Kerstin Müller, die zei dat de oorlog niet voorbij is met een stopzetting van de luchtaanvallen. Hij kreeg ook de steun van Daniel Cohn-Bendit, de lijsttrekker van de Franse Groenen bij de komende verkiezingen voor het Europees Parlement. Cohn-Bendit zei de 800 afgevaardigden dat de kans op een politieke oplossing juist kleiner wordt als het beleid van Fischer door aanvallen vanuit zijn eigen partij wordt verzwakt. Na de stemming kondigde een lid van de Groenen, Eckhart Strathmann, aan dat hij de partij verlaat. Buiten de vergaderruimte blokkeerden enkele honderden demonstranten de toegang voor de gedelegeerden, waardoor de conferentie met een uur vertraging begon. Agenten hielpen afgevaardigen zich een weg door de menigte te banen. Het kwam tot enkele schermutselingen tussen betogers en de politie, die van de wapenstok gebruikmaakte. Tientallen zogeheten Autonomen werden opgepakt.

De 'oorlogspartijdag' van de Groenen was het eerste nationale overleg met de diep verdeelde achterban over de opstelling van de pacifistische partij in de Kosovo-crisis. Critici, onder wie veel zogeheten radicaalpacifisten, eisten een onmiddellijk en onvoorwaardelijk einde van de NAVO-luchtaanvallen op Joegoslavië.

Kerken gaan klokken luiden voor Kosovo