”Kapelmeester van de ruimte”. Zo ziet Daan Manneke zijn plaats als componist: staan in de traditie van de vroegere kapelmeesters in de 16e en de 17e eeuw. Maar ook als volgeling van Schütz en de grote J. S. Bach, die de ruimte van hun broodheren en kerken vulden met de klank van meerstemmige muziek, soms polyfoon, soms homofoon.
Het thema voor deze cd vond Manneke in zijn motet over Hooglied 2:14c („want uw stem is zoet”), en dat klopt geheel met de inhoud van de cd. Hoewel Manneke scherpe dissonanten niet schuwt, maakt hij het zijn luisteraars niet echt moeilijk. In dit opzicht dringt de vergelijking met Arvo Pärt zich op: eigentijds maar niet choquerend.
De schijf is in hoofdzaak gevuld met recent gecomponeerde werken. De veel uitgevoerde Psalmen 121 en 122 uit 1962 en 2002 moeten dan ook meer als opmaat worden gezien. Bij het merendeel van de overige werken gebruikt Manneke het accordeon als begeleidend instrument. Het spel van Vincent van Amsterdam bewijst diens affiniteit met de klankwereld van Manneke. De tonen die hij aan zijn accordeon ontlokt staan wel heel ver weg van ”Het kleine café aan de haven”... Prachtig en heel stijlvol.
Het meest raakte ik onder de indruk van Mannekes zetting van Psalm 19. Een inzet met een vrije beweging van de opperzangmeester, die wordt overgenomen door het (mannen)koor, dat geleidelijk in een meerstemmige jubel Gods eer en heerlijkheid vertolkt. Het psalmodiërend zingen door het hele koor geeft een zekere plechtige ondertoon aan het geheel.
Een indrukwekkende cd, die bewijst dat moderne klanken beslist niet vloeken in de kerk.
Car ta voix est douce – Daan Manneke – Kapelmeester van de ruimte; uitgave in eigen beheer; bestellen: www.daanmanneke.nl
