Het einde van alle dingen is nabij; waak in de gebeden, schrijft de apostel Petrus. „Bidden is de hoogste vorm van paraatheid”, aldus ds. P. D. J. Buijs. „Waken doe je met de ogen dicht.”
De predikant van de christelijke gereformeerde kerk in Nunspeet opende maandagmorgen de Haamstedeconferentie met een meditatie over 1 Petrus 4:7: „En het einde aller dingen is nabij; zijt dan nuchteren, en waakt in de gebeden.”
Het gaat in deze Bijbeltekst, aldus ds. Buijs, om „een leven in het licht van het einde, om geestelijke bezonnenheid en biddende waakzaamheid.”
Zwarte pak
Met de komst van Christus op aarde zijn de laatste der dagen aangebroken, zei de predikant. „Hoe weet Petrus dat? Hij kijkt niet in de eerste plaats naar allerlei verschijnselen, maar omhoog, naar Christus: Hij heeft in het vlees geleden en is opgestaan uit de dood. Hij staat gereed om te oordelen, de levenden en de doden. Op grond daarvan zegt Petrus: Het einde van alle dingen –of van allen– is nabij. Elk mens moet er rekening mee houden dat het leven op aarde niet oneindig is.”
Dat geldt ook voor predikanten. „Dan baat je zwarte pak niet, dan zet al het kerkelijk werk geen zoden aan de dijk. Tenzij we bekleed zijn met Christus’ gerechtigheid.”
Beestachtig
Het einde van alle dingen betekent volgens ds. Buijs onder meer ook het einde van de ”Umwertung aller Werte” (herijking van alle waarden) in de samenleving, bijvoorbeeld op seksueel gebied. „Daar lijden we onder, omdat we de Heere de eer gunnen.”
Maar het houdt ook het einde van geestelijke strijd, vreemdelingschap en het zuchten van de schepping in, aldus de Nunspeetse predikant. „Straks zal de schepping niet meer zuchten, maar juichen.”
Leven in het licht van het einde betekent eveneens dat christenen „niet vastzitten” aan de wereld. „We hebben soms, zoals Calvijn schrijft, een beestachtige liefde voor deze aarde.”
Leven in het licht van het einde leidt dan ook tot een bepaalde levensstijl: een heilige wandel en godzaligheid. „Dan leven we niet zoals iemand die om vijf voor acht nog snel even boodschappen doet bij de supermarkt, die om acht uur sluit: Geniet nu het nog kan, of –na corona– nu het weer kan.
Nee, leef voor het aangezicht van de Heere, Die komende is.”
Schriftgezag
Petrus roept op om in de gebeden te waken, waakzaam te zijn. „De ogen goed open te houden, bijvoorbeeld in de ontwikkelingen rond het Schriftgezag. Veranderingen in denken en doen komen meestal niet ineens, maar gaandeweg. Ik herlas onlangs het boek ”De theologen gingen voorop. Eenvoudig verhaal van de ontmanteling van de Gereformeerde Kerken” van ds. A. M. Lindeboom, met de vraag in het achterhoofd: Waar bevinden wij ons als gereformeerde gezindte? Het is duidelijk dat we moeten waken. Het gevaar is groot dat we geestelijk in slaap vallen. En dan zijn we een prooi voor de duivel, die rondgaat als een briesende leeuw.”
Ds. Buijs stelde de ongeveer 125 aanwezige predikanten en theologiestudenten de vraag of hun hart sneller gaat kloppen bij de wetenschap dat het einde van alle dingen nabij is. „De dag breekt aan dat bidden overgaat in louter aanbidden.”
