De prolifebeweging in de VS en voormannen van uiteenlopende christelijke denominaties zeggen dankbaar te zijn voor het besluit van het hooggerechtshof. “Maar het echte werk begint nu pas,” waarschuwen ze.

“Deze beslissing is een belangrijke, noodzakelijke stap voorwaarts voor de bescherming van onschuldig leven in ons land,” zegt Lila Rose president van de organisatie Live Action. “Het is echter geen eindoverwinning nu de staten het recht krijgen om zelf abortus te reguleren. Staten zoals Californië, Illinois en New York zullen het doden van onze jongste kinderen nog steeds legaliseren en zelfs subsidiëren.” Rose is stellig: “Er zal geen echte gerechtigheid zijn totdat het hooggerechtshof de waarheid erkent dat volgens onze grondwet elke Amerikaan - geboren of ongeboren - een inherent recht op leven heeft.”

Roland Warren van de organisatie Care Net, spreekt van een “monumentale dag.” Toch is hij niet zonder zorg. “Veranderde wetten staan niet gelijk aan veranderde harten. Het hooggerechtshof kan ongeplande, onverwachte en gecompliceerde zwangerschappen niet verbieden. Dienovereenkomstig, ongeacht hoe de wetten van ons land de komende jaren uitpakken, zullen vrouwen en mannen geconfronteerd blijven worden met moeilijke zwangerschapsbeslissingen. In een omgeving waarin abortus moeilijker toegankelijk is, is het werk van Care Net belangrijker dan ooit.”

Franklin Graham, de leider van de Billy Graham Evangelistic Association, is eveneens dankbaar voor het besluit van de opperrechters, al plaatst hij een belangrijke kanttekening: “Helaas maakt deze beslissing geen einde aan abortus. Ze legt de strijd terug naar de staten. Mijn gebed is dat elke staat bescherming zal bieden aan kinderen in de baarmoeder en dat onze natie het leven zal waarderen en de rechten van onze meest kwetsbaren zal erkennen."

De recent gekozen voorzitter van de Zuidelijke Baptisten, Bart Barber, laat tegenover Christian Headlines weten dat zijn kerkverband zich verheugt over de genomen beslissing. Daarbij wijst hij op een resolutie van de laatst gehouden jaarvergadering. “Daarin hebben we gezegd dat we ons verplichten om achter kwetsbare vrouwen te staan en te bidden; om elke waargenomen behoefte aan de gruwel van abortus te elimineren en om ons te verzetten tegen Planned Parenthood en andere roofzuchtige organisaties of instellingen die kwetsbare vrouwen uitbuiten voor winst."

De directeur van de organisatie Democrats for Life, Kirsten Day, meent dat beslissing politieke kansen biedt voor de prolife-verdedigers binnen de Democratische partij. “Vandaag is een prachtige dag en we zetten ons enthousiast opnieuw in voor de missie om al het menselijk leven van baarmoeder tot graf te beschermen.” Haar organisatie wil zich inspannen voor vrouwen die in nood zijn en geen abortus kunnen laten uitvoeren. “Hoe gaan we hen de kans en de steun bieden om ouder te worden, hun gezinnen te voeden, hun baan te behouden en betaalbare gezondheidszorg, betaalbare kinderopvang te bieden? Laten we vrouwen en kinderen op de eerste plaats zetten en laten we de steun en het meeleven bieden om hen te helpen met een echte keuze om ouders te worden.‘’

Alveda King, nicht van dr. Martin Luther King en oprichter van de organisatie Speak for Life vertelt: “Vandaag heeft het Hooggerechtshof die beslissing terecht vernietigd en de macht om abortus te reguleren teruggestuurd naar de gekozen functionarissen op staatsniveau. Ik heb naar deze dag verlangd en gebeden. En ik zal blijven vechten voor menselijke waardigheid voor iedereen - van de baarmoeder tot het graf.”

Daniel Darling, directeur van het Land Center for Cultural Engagement, zegt in een column dat we God in de eerste plaats moeten danken voor deze beslissing. “We hadden nooit verdacht deze te mogen meemaken. Ten tweede moeten we niet vergeten dat dit slechts het begin is van de strijd om het ongeboren kind. Het einde van Roe is nog maar het begin.” Verder wijst Darling erop dat het einde van het recht op abortus niet het einde is van ongeplande zwangerschappen. ‘’ We moeten niet alleen onze toewijding aan dit soort werk verdubbelen, maar we zullen ook creatief moeten nadenken over andere manieren waarop onze kerken en gemeenschappen kunnen voldoen aan de vloedgolf van menselijke behoeften die op ons afkomt. Een voorbeeld is pleegzorg en adoptie. Momenteel zitten er zo’n 400.000 kinderen in pleegzorg. Ze hebben liefdevolle huizen en liefdevolle gemeenschappen nodig.” Verder zegt hij dat Roe weliswaar kan zijn geschrapt, “maar de noodzaak om de heiligheid van het leven vakkundig, logisch en medelevend te verwoorden is nog steeds zo belangrijk als het ooit is geweest.” Als laatste “en belangrijkste” zegt Darling dat christenen moeten bidden. “Hoe geïrriteerd we ook vaak zijn op politici, we moeten knielen voor onze Vader en bidden voor hun wijsheid en discretie. We geloven uiteindelijk dat God soeverein is over alle menselijke regeringen en de geschiedenis voor Zichzelf bestuurt.”