Nieuw is het leslokaal niet voor ds. Van Olst. Voordat hij predikant werd, werkte hij als godsdienstdocent op de Jacobus Fruytier scholengemeenschap. Daarnaast heeft hij ervaring als voorzitter van Stichting De Ondergrondse Kerk en synodelid. Als predikant in Utrecht had hij bovendien veel te maken met studenten, onder meer op belijdeniscatechisatie.

Ds. Van Olst volgt Els van Dijk op die deze zomer na 22 jaar directeurschap met pensioen gaat.

U bent nu gemeentepredikant en wordt straks directeur. Vanwaar deze switch?

„Ik zie mijn nieuwe functie in het verlengde van mijn roeping als predikant. Zo ben ik ook de gesprekken ingegaan. De roeping als predikant heeft alles te maken met de verkondiging van het Evangelie. Die krijgt ook gestalte op de EH. We hebben het niet over een willekeurige hogeschool, maar over een unieke instelling die tot missie heeft om jongeren Bijbels te vormen en verdieping te geven, zodat ze vanuit een stevige basis in het leven kunnen staan.

Hoewel ik geen gemeentepredikant meer zal zijn, blijf ik dat wel via artikel 6 van de kerkorde. De Christelijke Gereformeerde Kerken kennen daar een speciale regeling voor. Als predikant moet je hoe dan ook aan een gemeente verbonden zijn. Het is dus de bedoeling dat een gemeente mij voor deze taak beroept en bevestigt. Ook is er een lijntje met het deputaatschap kerkjeugd en onderwijs.”

Wat bracht u ertoe te solliciteren?

„De inhoud van de functie sprak me bijzonder aan: leidinggeven aan een school met een bijzondere missie, nadenken over hoe de EH kan voorbestaan en zich kan ontwikkelen, het onderwijs, met jongeren in gesprek gaan over hoe zij het leven met God gestalte geven. Het traject ben ik biddend ingegaan, zoekend naar de weg van de Heere. In de gesprekken heb ik duidelijk aangegeven wie ik ben, hoe ik mijn roeping trouw wil blijven en vanuit die roeping gestalte wil geven aan deze functie.”

U wist zich in 2015 sterk geroepen naar Antwerpen. In vergelijking met uw voorganger heeft u relatief kort in die gemeente gestaan. Hoe is het voor u om afscheid te nemen als gemeentepredikant?

„We zijn hier nu bijna zeven jaar. Ik heb altijd wel de gedachte gehad dat ik niet net als mijn voorganger tot aan mijn emeritaat in België zou blijven. Enerzijds heb je te maken met een kwetsbare gemeente die je niet makkelijk achterlaat. Anderzijds is er ook een basis gelegd die vertrouwen geeft dat de gemeente goed verder kan.

Het is overigens absoluut niet zo dat ik al om me heen aan het kijken was. Ik ben zelf ook wel verrast dat deze functie zo aan me is gaan trekken en dat deuren opengingen. Ik ben blij dat de CGK de mogelijkheid heeft om straks als predikant de kerk en deputaatschappen te blijven dienen, ook al is dat dan niet in één gemeente.”

Hoe valt uw vertrek in de gemeente in Antwerpen? Die zag dit waarschijnlijk niet aankomen.

„Dat is echt wel moeilijk. Normaal gesproken kan een gemeente meeleven als er een beroep wordt uitgebracht. Dat is nu anders. Toen we het besluit gisteren meedeelden, reageerden sommige mensen emotioneel. Het komt zo onverwachts. Ook leven er zorgen hoe het verder moet. Toch mogen we weten dat de Heere daarin zal voorzien.

Als gezin zullen we aan het einde van de zomervakantie weer verhuizen naar Nederland. Het gaat dus allemaal vrij snel. ”

Wat trekt u aan in de EH?

„Het is geen Bijbelschool, maar er wordt wel veel Bijbels onderwijs gegeven. Daarbij gaat alle aandacht uit naar vorming. De EH legt een basis voor het leven. Dat is belangrijk in een tijd waarin veel vragen op jongeren afkomen: wie ben ik, waar sta ik, welke keuzes maak ik? Hoe sta ik tegenover God en wat is Zijn doel met mijn leven?”

Voor welke uitdagingen staat de school de komende jaren?

„De EH ververst jaarlijks het studentenbestand, dus dat vraagt om goede werving. Daarnaast is het belangrijk fondsen binnen te halen, want de EH krijgt geen overheidssubsidie. Verder moet het onderwijsprogramma bij de tijd zijn, want de vorming van jongeren raakt aan ontwikkelingen in de maatschappij.”

Hebt u al concrete plannen?

„Wel voorzichtige ideeën, maar die krijgen voor een groot deel al gestalte. De huidige directeur, Els van Dijk, laat een goede organisatie achter. Eerst wil ik de school goed leren kennen. Het zou fantastisch zijn als de EH groeit. Hoe? We kunnen bijvoorbeeld onder de aandacht brengen dat het juist een goed idee is om te kiezen voor een tussenjaar nu de studiebeurs pas in 2023 weer terugkomt.”

Volgens de vacaturetekst zocht de EH een „inspirerend boegbeeld.” Hoe wilt u dat zijn?

„Els van Dijk is nu hét boegbeeld van de hogeschool. Als directeur ben je het gezicht naar buiten toe. Je bent als het ware de ambassadeur. Hoewel de school een directeur zocht en geen onderwijzer, is het zeker de bedoeling dat ik ook ga lesgeven. Ik wil jongeren graag persoonlijk spreken en meedraaien in het lesprogramma. Dat lesgeven vind ik ook belangrijk omdat ik als predikant gesolliciteerd heb.”

Hoe is het voor u als CGK-predikant om aan de slag te gaan bij een evangelische instelling?

„Dat vind ik prachtig. In Antwerpen staat de CGK bekend als Evangelisch Centrum Deurne. Evangelisch in de zin van: het Evangelie staat centraal, dus niet als Nederlands onderscheid van reformatorisch. De EH is een kostbare plaats van hoop waarin jongeren vanuit de breedte van christelijk Nederland elkaar ontmoeten en herkenning vinden. De Bijbel als getrouw Woord van God bindt ons samen. Juist in een tijd waarin secularisatie oprukt, de samenleving kampt met polarisatie en het binnen kerken weleens lastig is om elkaar te vinden. De EH biedt zo een hoopvolle uitstraling naar christelijk Nederland.”