Geleen is een groot dorp. Er wonen zo’n 32.000 mensen. Van al die mensen komen er op zondag twintig tot dertig samen als evangelische gemeente Geleen.

Voorganger Niek-Jan van Egdom (36) en oudste Jo Quaedvlieg (75) zijn optimistisch. „Wij zijn niet zonder hoop, want in Geleen zijn de woorden van Jezus al vaak 
waar gebleken. Hij bouwt Zijn gemeente en de poorten van het dodenrijk zullen haar niet overweldigen.”

Een van de zalen van het Rode Kruisgebouwtje aan de Kinkenweg fungeert als samenkomstruimte van de gemeente. Op zondagmorgen wordt het zaaltje ingericht voor de samenkomst. Dan worden er stoelen klaargezet, plus een lessenaar voor de predikant. Er wordt een geluidsinstallaties aangelegd voor de livestream en de muziek.

Huisgemeente

De evangelische gemeente in Geleen werd in 1974 gesticht door een Nederlands-Amerikaans echtpaar. In korte tijd groeide de groep uit tot een kleine huisgemeente. Er kwamen tijden van bloei, soms braken ook zware tijden aan.

Quaedvlieg: „De groep groeide naar tachtig bezoekers, maar het liep ook weer terug, naar veertig, dertig, twintig. Op een bepaald moment waren we nog met zestien mensen. Soms verloren we de moed en de hoop, maar na veel bidden en vasten wisten we dat we niet konden ophouden. De gemeente was en is nog steeds een warme, gastvrije gemeente. De Woordverkondiging en Bijbelstudies bemoedigen en versterken ons.”

Zelfstandig

Dit is een vrije, zelfstandige gemeente, zegt Van Egdom. „Wij zijn niet erg liturgisch. Onze samenkomsten hebben een huiselijk karakter. Mensen ervaren elkaar als familieleden, als broeders en zusters. De gemeente is klein en is niet aangesloten bij een kerkverband, maar we zoeken wel de samenwerking met andere christelijke gemeenten in Limburg.”

Hoe is het om protestant in het rooms-katholieke Limburg te zijn? Van Egdom, afkomstig uit Scherpenzeel: „Voor mij was het best wel wennen. In deze regio is de kerk voor de meeste mensen niet meer dan een formaliteit geworden. De kerk loopt leeg en dat gaat hier heel hard.

Het naar de mis gaan, dat is iets van vroeger geworden. Het katholicisme behoort echter nog wel steeds tot de volkscultuur. Je vindt het terug bij het carnaval dat katholieke wortels heeft. Toch zien we dat veel mensen ook zoekende zijn. Mensen ontdekken weer dat er in deze wereld meer moet zijn dan datgene wat we om ons heen kunnen zien.”

Inloophuis

De bezoekers in de zondagse samenkomsten zijn voor het merendeel ouderen. Er zijn enkele jonge gezinnen, maar kinderen zijn er nauwelijks. Van Egdom: „We zien uit naar groei, ook naar meer schouders die het werk kunnen dragen. Geleen heeft naast onze kleine gemeente op protestants gebied geen andere gemeenten. Wij ervaren het als onze roeping om het Evangelie de samenleving in te dragen.

We denken na over een inloophuis, een laagdrempelige plek waar mensen gemakkelijk naar binnen kunnen lopen. Dat zou toch geweldig zijn, om op die manier praktisch gezien Gods handen en voeten te kunnen zijn. Ook met een inloophuis kunnen we mogelijkheden creëren waarin we het Woord kunnen delen.

We willen ons inzetten in het werk van God, in het vertrouwen dat Hij ons leidt en deuren voor ons opent. Het is tenslotte Zijn verlangen dat mensen in aanraking komen met het goede nieuws 
van Jezus Christus.”

Klein lichtje

Quaedvlieg en Van Egdom zijn dankbaar dat de gemeente in Geleen er nog is. „We ervaren verbinding met elkaar als broeders en zusters en zijn blij dat Gods Woord in Geleen klinken mag. We zijn natuurlijk maar een klein lichtje in een grote plaats, maar we hebben veel te verwachten van God. De gemeente in Filadelphia was ook maar klein, maar Jezus kende haar en gaf ook daar een open deur om Zijn Evangelie te delen.”