”Amiecitia” staat op de gevel. Die extra e is een knipoog naar de Maastrichtse woonwijk Amby. Limburger hebben het dan over ”Amie”. Hier woont ds. Jan Bosch, voorganger van de christelijke gemeente Bunde-Meerssen.
Bij de voordeur staan folders in een rek: ”Ete en genete”, eten en genieten. Eens in de maand kunnen buurtbewoners hier voor een paar euro een driegangenmenu gebruiken. „Niet iedereen heeft de mogelijkheid om met anderen in contact te komen. Anderen kunnen een avondje uit eten niet betalen.”
Het gebouwtje Amiecitia was ooit in gebruik als kapsalon annex garage. Nu wordt het gebruikt als buurthuis van de christelijke gemeente Bunde-Meerssen. Binnen staan zo’n dertig stoelen rond een paar tafeltjes. In een boekenkastje bevinden zich vooral werkjes van Max Lucado, Corrie ten Boom en Wim Rietkerk.
Onbekend
Aan een van de tafeltjes zit ds. Bosch (63). Voorheen was hij christelijk gereformeerd predikant in Groningen. Sinds 2016 is hij voorganger in Bunde-Meerssen. „Het is altijd mijn verlangen geweest om het Evangelie van Jezus Christus te delen met anderen. Velen in het zuiden zijn onwetend. Er zijn wel Limburgers die open staan voor het Evangelie, maar tegelijkertijd is de Bijbel onbekend. En dus is Jezus ook onbekend. We willen graag met anderen delen wat het zeggen wil om Hem te volgen. Wat gebeurt er dan met je? En we leren elkaar te bidden en de Bijbel te lezen, want dat hebben de mensen hier vroeger nooit geleerd.”
Ook in Zuid-Limburg heeft de secularisatie toegeslagen, zegt ds. Bosch. „Veel rooms-katholieke kerken worden afgestoten. Velen hebben geen band meer met de kerk, hoewel de uiterlijke gebruiken nog wel in tel zijn. Als een kind voor het eerst ter communie gaat, dan is het echt feest in de familie.”
Bijzaken
Zuid-Limburg is voor de rest van Nederland ver weg. „Protestanten leven best geïsoleerd. Het aantal reformatorische christenen is hier klein. Kerkelijke bijzaken vallen dan vanzelf weg. Het gaat hier om de kern van het geloof, en dat is het leven van Gods genade. Er is genade voor mensen die het misschien wel helemaal verbruid hebben.”
Wordt een mens gered door zijn goede werken, of door genade alleen? Dat is in het rooms-katholieke Limburg best een thema. „Het is bevrijdend als je ontdekken mag dat er bij God genade is, dat er bij Hem vergeving is voor de grootste van de zondaren. Dat draag ik vrijmoedig uit. We ontmoeten mensen die angstig zijn door occultisme. Anderen leiden een ontredderd leven. We zien het dat sommigen daarvan bevrijd worden, want Jezus is machtiger dan welk kwaad dan ook. Dan is er blijdschap in de hemel en ook bij ons.”
Terugval
Toch weet ds. Bosch dat het Evangelie geen successtory is. „We zien soms broeders en zusters terugvallen in hun oude leven. Dat geeft mij verdriet. Als je Jezus gaat volgen in je leven, gaat het niet direct voor de wind. Het Evangelie geeft aanvechting. We ervaren zegen op ons werk, maar we hebben ook veel zorgen.”
Wat motiveert om door te gaan? „Ik mag zaaien. Bij de zaaier gaat het weleens mis, maar het zaad is goed en krachtig. Het draagt vrucht, al valt het gezaaide ook weleens tussen de stenen en tussen de doornen. Dit is weerbarstig werk, maar de wasdom is aan God.”
Ouderling Marc Dijk (44) komt aangefietst en schuift aan. Hij is universitair docent aan de Universiteit Maastricht. Hij heeft nog meegemaakt dat in 1994 Cees van den Boogaart in Zuid-Limburg begon met Bijbelstudiebijeenkomsten. „Van den Boogaart ging de straat op en de huizen langs. Velen haakten aan en gaandeweg is dit een diverse gemeenschap geworden.”
Hoe is het om protestant te zijn in het zuiden? Dijk, van oorsprong afkomstig uit hervormd Bodegraven: „Protestanten worden hier meer dan op de biblebelt uitgedaagd om het geloof handen en voeten te geven. We zetten ons niet af tegen het rooms-katholicisme, maar zullen ook niet doen alsof dat hetzelfde geloof is, want dat is natuurlijk niet zo. Wij zijn niet anti-katholiek, maar wijzen Jezus aan als de enige Verlosser.”