Mens & samenleving
Dagboek Daniella: Hoop houden ondanks pijn en verwarring

Daniella Grushetska (16) vluchtte begin maart met haar ouders, drie zussen, twee broers en oma van Oekraïne naar Nederland toen de Russen haar land binnenvielen. Haar vader, zus Emma en oma keerden terug. Daniella verblijft met haar moeder en kinderen bij een gastgezin in Waddinxveen.

Marie Verheij
22 April 2022 21:24
beeld Daniella Ghrushetska
beeld Daniella Ghrushetska

Vrijdag 15 april

Gisteravond hadden we een kerkdienst waarin we het laatste avondmaal van Jezus met de discipelen herdachten.

Zaterdag 16 april

Ik wil graag iets vertellen over mezelf en mijn leven. Ik woon in het prachtige Reya. Ons dorp lijkt totaal niet op Waddinxveen. We hebben niet zo veel kanalen, fietsen en mooie gebouwen. Alleen een meer, oude huizen, een school, supermarkten, een klein warenhuis en een tuincentrum. Maar dat is genoeg voor ons. Als het nodig is, gaan we naar de stad met de bus of de auto.

Ik zit in de elfde klas van het middelbaar hoger onderwijs. Dit is het laatste jaar voor de universiteit of het college (hbo). Ik zou examens moeten doen, maar dit jaar zal het er maar één zijn: een combinatie met meerdere vakken en we moeten het online doen. Ik volg nu onlinelessen en -opdrachten om alles in te leveren.

Ik heb een prachtige hond, Joy, die nu in Oekraïne is, een golden retriever, geboren op 29 oktober 2020. Een droomcadeau voor mijn verjaardag. Ik ben zo gelukkig met Joy. We missen ’m allemaal, maar ik zie Joy op via mijn telefoonscherm en ben blij dat het goed met hem gaat.

Mijn vader heeft een zaak: een tuincentrum, dus moeten we daar werken en helpen. Er zijn niet zo veel tuincentra in Oekraïne als in Nederland. Mijn vader is ook voorganger van een baptistengemeente. Er is veel te doen in de kerk, ook voor kinderen en tieners. Verder zijn er Bijbelstudiekringen, kinder-, jongens- en jongerenkoren. We hebben een liefdadigheidsorganisatie, Vartimey, die speciale aandacht schenkt aan kinderen en jongeren met een beperking. Veel kinderen zijn nu met hun familieleden naar Montfoort gevlucht. Elke zomer organiseren we kampen voor kinderen tussen de 6 en 12 jaar en twee kampen voor Vartimey. Ook hebben we elk jaar campagnes waarop we met tieners en jongeren weggaan. We hebben contacten met andere kerken.

Ik ben blij dat het nu rustig is in Reya. De kerk verleent hulp aan de mensen van het dorp en aan vluchtelingen uit bezette delen van Oekraïne. We weten dat de rust elk moment verstoord kan worden als er een raket ons dorp raakt, ons huis, het huis van familie of vrienden of waar dan ook. We weten ook dat God altijd met ons is en dat Hij ons beschermt. We verlieten het huis nadat een fragment van een raket bij het huis van mijn oma neerkwam. Op 1 maart begonnen we aan de lange en moeilijke reis naar Nederland, we namen alleen de allernoodzakelijkste spullen mee: wat kleding en geld. We moesten heel lang in de kou bij de grens wachten, maar de Polen zorgden voor warmte en goed eten. Toen we hier kwamen, kregen we oneindig meer dan we hoopten – het ging ons voorstellingsvermogen te boven.

Dinsdag 19 april

Angst en pijn. Verdriet en woede. Onvoorspelbaarheid. Spontaniteit. Onzekerheid. Veel emoties worden veroorzaakt door de situatie van alledag. Ondanks al deze gevoelens hebben we hoop, dankbaarheid en geloof. Tot 24 februari leidden we een gelukkig leven. De een had een mooie kamer en de ander had een minder mooie kamer. Maar die kamer was van jezelf en die was er! Er was zowel heerlijk als smakeloos eten, maar er was eten! De een had veel vrienden, de ander had er een paar, maar er waren vrienden! De een had een grote familie en de ander een kleine, maar er was familie! We hadden alles wat we nodig hadden om te leven. En nu heeft niemand een kamer, eten of water, vrienden of familie dichtbij. De Enige Die we hebben, is God, Die ons nooit zal verlaten en ons altijd zal helpen. Hij antwoordt op onze gebeden. Denk er eens aan dat:

- dozijnen raketten niet explodeerden tijdens bombardementen;

- een Russische tank op een auto botste waar iemand in zat; en dat God het leven van de inzittende redde;

- God sneeuw stuurde, waardoor dingen voor de vijand verborgen bleven;

- God een harde wind stuurde, waardoor vijandelijke parachutisten die vanaf de Wit-Russische grens in Wolynië wilden landen, werden teruggeblazen tot achter de grens;

- God het liet stormen boven de Zwarte Zee, waardoor de vijand drie dagen lang niet kon landen op Oekraïens territorium.

En dat is nog lang niet alles wat God voor ons doet! Als God voor ons is, wie zal dan tegen ons zijn? Uit genade is Jezus Christus bij ons. „Deze dingen heb Ik tot u gesproken, opdat gij in Mij vrede hebt. In de wereld zult gij verdrukking hebben, maar hebt goeden moed: Ik heb de wereld overwonnen.” (Johannes 16:33)

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer