De RMU heeft de laatste jaren zo’n vijftien zaken behandeld die te maken hadden met ongewenste intimiteiten op de werkvloer, vertelt bestuurder Jan Kloosterman. Volgens hem kunnen daar echter moeilijk conclusies uit worden getrokken. „Niet iedereen maakt melding van ongewenste intimiteiten op het werk. Mensen ervaren vaak een enorme drempel om dit te doen.”

Dat komt volgens Kloosterman ook omdat het een moeilijk onderwerp is om over te praten. „Je stelt jezelf heel kwetsbaar op. Tegelijkertijd is het wel heel belangrijk om te doen. Alleen door te praten over dit soort situaties kunnen we op zoek naar een oplossing.”

Lees ook

Misbruikverhalen The Voice roepen herkenning op in christelijke kring

Kloosterman ziet dat organisaties en instellingen in beweging zijn. Zo zijn er in het onderwijs de nodige stappen gezet om een veilige werksfeer te bevorderen. Kerken maken hier eveneens werk van; in sommige denominaties kunnen leden die te maken hebben (gehad) met grensoverschrijdend gedrag bij een vertrouwenspersoon of een meldpunt terecht, weet Kloosterman. „Dat wil natuurlijk niet zeggen dat het lek boven is, maar het heeft de aandacht.”

Serieus

De RMU-bestuurder denkt dat de drempel om aan de bel te trekken bij ongewenste intimiteiten wel degelijk kan worden verlaagd. Hij heeft mensen gesproken die hiermee te maken hebben gehad. „Zij vertelden mij dat het in ieder geval zou helpen als ze weten dat een melding serieus wordt genomen en dat het ook veilig is om iets te rapporteren. Verder is het belangrijk dat een klacht op een zorgvuldige manier wordt afgehandeld en dat het slachtoffer op goede begeleiding kan rekenen.”

Wat kan een bedrijf concreet doen om te voorkomen dat het personeel met seksuele intimidatie of toespelingen te maken krijgt? Kloosterman raadt aan om bij vier zaken stil te staan. „In de eerste plaats mag een bedrijf nooit wegkijken als seksueel grensoverschrijdend gedrag ter sprake wordt gebracht. Als het zich voordoet, ontken het dan niet. Zeg nooit: Bij ons gebeurt dat niet.”

Ten tweede moet een medewerker die met ongewenste intimiteiten te maken krijgt, altijd bij een vertrouwenspersoon of een meldpunt terechtkunnen, vindt Kloosterman. „Maar daarmee ben je er nog niet”, vervolgt hij. „Als derde punt noem ik daarom de bedrijfscultuur: in hoeverre zijn gevoelige kwesties bespreekbaar? Zeker als er sprake is van hiërarchische verhoudingen binnen een bedrijf is het belangrijk om bij deze vraag stil te staan.”

Tenslotte wijst de RMU-bestuurder op het ethische aspect. „Elke vorm van onveiligheid is per definitie ongewenst. Alleen al om die reden zou een bedrijf er alles aan moeten doen om een prettige werkomgeving voor iedereen te creëren.”

Kloosterman is zich ervan bewust dat het ene bedrijf het andere niet is. Zo is het aantrekken van een vertrouwenspersoon niet voor iedere organisatie even makkelijk. Vooral kleinere mkb-bedrijven hebben daar vaak niet het budget voor. Kloosterman heeft hier een mogelijke oplossing voor: één vertrouwenspersoon voor meerdere mkb-bedrijven. Naast kostenbesparing wijst hij op een ander voordeel. „Doordat zo iemand niet voor één bedrijf werkt, is diens onafhankelijkheid ook meer gewaarborgd. Als voor dit idee genoeg animo blijkt te zijn, wil de RMU daar een voortrekkersrol in nemen.”

Webinar

Kloosterman zegt graag met bedrijven mee te willen denken. Daarom overweegt de vakorganisatie het organiseren van een webinar. Kloosterman: „Hoe beïnvloeden mensen de bedrijfscultuur en hoe verander je die? Het is zinvol om over dit soort kwesties door te praten.”

Bezinning is volgens de RMU-bestuurder nodig. „De Bijbel leert ons om het goede te zoeken voor onze naaste. Daarom moeten wij als christenen onze verantwoordelijkheid nemen als het gaat om een veilige werkomgeving. Het is ook goed om aan de buitenwereld te laten zien dat we ook in de spiegel durven kijken. Daarom verdient dit thema, zeker nu dit –helaas– actueel is, onze volle aandacht. Iedereen die van ongewenste intimiteiten slachtoffer is, is er een te veel.”