Johan den Hartog, adviseur kerkbeheer, doet het gietijzeren tuinhek van het slot. Het schelpenpad dat oploopt naar de voordeur is omzoomd met beukenstruiken. Hoog in de voorgevel van de kerk staat: ”Van dit bedehuis, uit de verenigde liefdegaven der christelijke belangstelling opgericht, is de eerste steen gelegd door Coenraad-Jan Rau van Gameren tot Homoet op 29 juni 1856”. Het kerkje van Homoet is dus niet van vandaag of gisteren.

Terp

De kerk werd ”vloedvrij” gebouwd, dus op een terp, hoog boven de weilanden, zodat het eventueel als toevluchtsoord kon dienen bij eventuele dijkdoorbraken van de Rijn.

In de hal hangen twee ragebollen aan lange stokken. Op een rekje liggen Bijbels en psalmboeken. Aan een kapstokhaak hangt een bruine collectezak, voor de liefdegaven aan de uitgang.

Rechts van de hal bevindt zich de consistoriekamer, met een tafeltje en vier stoelen. Op het tafelkleed ligt een enorm psalmboek opengeslagen bij Psalm CXXVIII: „U mag men zalig heeten, die ’s Heeren vrees bekoort.”

Soberheid

De kerkzaal is een toonbeeld van soberheid. Aan weerszijden van het middenpad staan tweemaal zes banken op houten vloerdelen. Links voorin bevindt zich een Johannusorgel, rechts de lezenaar, en in het midden de preekstoel, een echte houten broek, met een royaal klankbord erboven. Door spitsboogvensters in de lange wanden valt het licht naar binnen.

Tot de buurtschap Homoet behoren zo’n 25 gezinnen, in totaal zijn dat zo’n 65 mensen. De kerkelijke gemeente Homoet had vroeger een zelfstandige kerkvoogdij. Doordat er echter onvoldoende voorgangers en te weinig kerkenraadsleden waren, werd de gemeente in 1992 gefuseerd met die van Valburg.

Vol

Den Hartog: „Bij die fusie werd afgesproken dat hier nog zeker 25 jaar kerkdiensten zouden worden gehouden. Dat is ook gebeurd. Na 25 jaar, in 2017, is besloten nog eenmaal per maand dienst te houden, op iedere eerste zondag van de maand. En meestal zat ’t vol, met zo’n zeventig kerkgangers. Ze kwamen uit omliggende dorpen, zoals Kesteren, Opheusden, Dodewaard en Elst. Maar sinds corona uitbrak, is hier geen dienst meer gehouden. De kerkelijke gemeente Valburg-Homoet komt nu alleen samen in Valburg.”

De hervormde gemeente in Valburg-Homoet groeit en heeft een volledige predikantsplaats. In de pastorie woont ds. A. Simons. Den Hartog: „We zijn rijk gezegend.”

De kerk van Homoet staat op de gemeentelijke monumentenlijst. Het gebouw heeft inmiddels wel achterstallig onderhoud opgelopen. Er moet dringend gerestaureerd worden. Op het dak ligt asbest. Binnen is geen stromend water, er is geen keukentje en er is alleen een chemisch toilet. Hoe moet het verder met het kerkje van Homoet?

Den Hartog: „Het onderhoud kost elk jaar 5000 euro. Dat is niet duur, maar het is wel serieus geld. Onze gemeente telt in totaal 250 leden en doopleden. Je kunt je de vraag stellen of het verantwoord is dat we er twee kerkgebouwen op na houden.”

Onzeker

Over de toekomst van het kerkgebouw is veel onzeker. Er liggen voorzichtige plannen om eens in de veertien dagen in Homoet een soort evangelisatiedienst te houden, bedoeld voor mensen in de regio die anders niet in de kerk komen.

Den Hartog: „Laten we eenvoudig de weg van de Heere maar bewandelen.”

Serie Buurtschapskerken
Dit is het derde deel van een vijfdelige serie over kerken die in een buurtschap liggen, (ver) buiten de kern van een stad of dorp. Volgende week woensdag deel 4.