Duterte zei tegen Filipijnse media dat hij zich bij zijn besluit onder meer heeft gebaseerd op peilingen. „Het overheersende gevoel onder Filipino’s is dat ik niet gekwalificeerd ben en dat het een schending van de grondwet zou zijn als ik me kandidaat zou stellen voor het vicepresidentschap.”

Volgens de grondwet is de president van de Filipijnen niet herkiesbaar. In politieke kringen werd er echter rekening mee gehouden dat Duterte vicepresident zou willen worden.

Politieke waarnemers vermoeden dat Duterte de politiek verlaat om zijn dochter Sara Duterte-Carpio, nu burgemeester van Davao, de gelegenheid te geven zich kandidaat te stellen voor het presidentschap. Duterte-Carpio had eerder gezegd dat ze met haar vader had afgesproken dat slechts één van beiden zich verkiesbaar zou stellen.

Als Duterte-Carpio president zou worden zou ze haar vader wellicht kunnen behoeden voor vervolging in eigen land voor zijn nietsontziende strijd tegen drugscriminelen. Ook zou ze dan kunnen weigeren mee te werken aan een eventueel onderzoek door het Internationaal Strafhof (ICC) naar de drugsoorlog in het Aziatische land.

Het ICC in Den Haag wil een volwaardig onderzoek naar de drugsoorlog in de Filipijnen, omdat er na een vooronderzoek volgens het strafhof voldoende reden is om aan te nemen dat sprake is geweest van misdaden tegen de menselijkheid tijdens het presidentschap van Duterte. Mogelijk zijn sinds zijn aantreden in 2016 tienduizenden burgers zonder proces geëxecuteerd.

Duterte heeft zelf eerder gezegd niet mee te werken aan een onderzoek van het ICC. De Filipijnen hebben in 2018 het lidmaatschap van het strafhof opgezegd. Volgens Duterte zijn er geen buitenlanders nodig om de moorden te onderzoeken.