De islam wordt Farajijalal (50) met de paplepel ingegoten. Als kind bezoekt hij een Koranschool en leert hij delen van de Koran uit zijn hoofd, vertelt hij in de woonkamer van zijn rijtjeshuis in Scherpenzeel.

Op jonge leeftijd neemt hij afstand van de islam, waarna hij zo’n tien jaar „zonder geloof” leeft. Kort nadat een vriend hem op een dag over de Bijbel heeft verteld, krijgt hij in Iran een droom. „Jezus Christus omhelsde mij en zei: „Jij bent Mijn zoon.” Ik werd heel rustig en blij.”

Na verloop van tijd besluit de Iraniër christen te worden en wordt hij in Teheran in het geheim gedoopt. Meer dan eens spreekt hij openlijk over zijn geloof in de sportschool waar hij werkt. „Daardoor kwam ik steeds meer in de problemen. Ik werd vaak bedreigd en besloot in 2010 te vluchten.”

De eerste periode in Nederland komt hij in contact met pinkstergemeente Jozua in Nijmegen. Sinds Farajijalal met zijn gezin in Scherpenzeel woont, is hij betrokken bij de ICF-gemeente, een interculturele kerk, in Veenendaal. Veel tijd besteedt hij aan evangelisatiewerk onder Iraniërs.

Voordat de coronapandemie uitbreekt, leidt hij in tien plaatsen Bijbelstudies voor Farsitaligen, waaronder Nijmegen, Leersum en Amersfoort. „Ik reed elke dag naar een andere stad, waar een groep van tien tot dertig mensen samenkwam voor de Bijbelstudie.”

In 2020 noopt de coronacrisis hem digitaal verder te gaan. „Maandag geef ik via Teams les over de Bijbel en beantwoord ik vragen. Donderdag hebben we een bijeenkomst met gebed en soms getuigenissen. Eerder kwam ik in elke plaats één keer in de twee weken, nu doen mensen uit al die plaatsen twee keer per week online mee. Er zijn in totaal zo’n 150 deelnemers, waarvan 100 uit Nederland. Anderen komen uit Canada, Amerika en Engeland.”

Farajijalal ziet dat er onder Iraniërs een grote openheid is voor het christelijk geloof. „Ze worden als moslim geboren, maar velen houden niet van de islam met al zijn regels en verplichtingen: vijf keer per dag bidden, de ramadan houden, geen alcohol drinken. Sommigen zien het christendom als een vrij geloof, waarin je bijvoorbeeld wél alcohol mag drinken. Zij begrijpen niet waar het echt om gaat, dat je wedergeboren moet worden. Aan de hand van de Bijbel ga ik daarover dan met hen in gesprek.”

De afgelopen jaren was Farajijalal betrokken bij de doop van Iraniërs in diverse plaatsen. Hij adviseert kerken „niet te snel” te dopen. „Ik vind dat iemand die gedoopt wil worden minimaal acht maanden les moet krijgen. Je kunt pas een goede beslissing nemen als je veel over de Bijbel weet. Erken je dat je schuldig bent voor God? Wil je heilig voor Hem leven en daarin groeien? Vaak laat ik deelnemers aan een Bijbelstudie een weekend bij ons logeren om hun persoonlijk les te geven en te laten zien hoe het christelijke leven eruitziet.”

Het komt voor dat de evangelist tegen mensen die graag gedoopt willen worden, zegt: Wacht nog een paar maanden. „Eerst zijn ze verdrietig, later zeggen ze: „Het was goed, want nu heb ik Jezus eerst beter leren kennen.””

Farajijalal heeft geregeld te maken met Iraniërs van wie de asielaanvraag wordt afgewezen. „Er zijn mensen die in hun hart christen zijn, maar de vragen van de IND niet goed kunnen beantwoorden. Soms schrijf ik een brief naar de IND, maar alleen als ik mensen goed ken en echt een verandering in hun leven heb gezien.”

>

rd.nl/bekeerling