Tientallen gewapende Palestijnen schoten hun geweren leeg in de lucht, soms op slechts vijfhonderd meter afstand van joodse nederzettingen. Voor zover bekend deden zich geen incidenten voor. Velen marcheerden zwaaiend met Palestijnse vlaggen, foto’s van Arafat of Palestijnse sjaals door de straten. Via luidsprekers werden bekende uitspraken van Arafat geciteerd.

Ook veel kinderen, die vrij van school waren vanwege het suikerfeest, renden door de straten. ‘De wind kan de berg niet aan het trillen brengen’, riep De 14–jarige Ali, Arafat citerend. ‘Hij heeft gezegd dat we de Palestijnse vlag zullen hijsen in Jeruzalem en dat zullen we doen.’

In Jebaliya, het grootste vluchtelingenkamp in de Gazastrook, rouwden studenten en aanhangers van Arafats Fatah–beweging samen om de dood van hun leider. De 48–jarige Namia Abu–Safia zat te huilen voor haar huisje. Ze had het gevoel dat ze een familielid was verloren, zei ze: ‘Hij is onze vader. Hij is Palestina.’